Vatan diye bir şey yoktur esasen

Doğduğun köy, yetiştiğin kasaba,

Baharda yolduğun kır çiçekleri vardır.

Gözü kapalı gezebildiğin bayırlar,

Yüzünü okşar gibi bastığın çayırlar vardır.

 

Vatan diye bir yer yoktur esasen,

Yavuklunu ilk sarmaladığın köşe vardır.

Topunu yitirdiğin dere,

Atlarken bacağını kırdığın duvar vardır.

Erik çaldığın ağacı hatırlarsın mutlaka,

İlk kırdığın dalı unutmazsın...

 

Vatan diye bir yer yoktur esasen,

Beynine çizilen sınırlar vardır.

Okul sıralarında.

Henüz çiğdem kökünün yendiğini yenice öğrenirken

Geçmişinde gördüğün ihanetleri dinlersin büyüklerden.

şmanın camileri kapattığını,

Evleri yaktığını, köyleri yıktığını, gözü önünde kardeşlerinin

bacılara tecavüz edildiğini...

Usulca unutursun yaşadığın toprağın anneni beslediğini,

O toprak dede yadigarı bir atlasa dönüşür...

 

 

Vatan diye bir şey yoktur aslında

Beynine dayatılan harita vardır.

Bu harita ki düşman elinde cennet,

dosta cehennem gibi tıpkı,

tıpkı her şeyi almışlar gibi elinden

ğınacağın ve kaybetmekten sürekli korkacağın

bir toprak bölgüsüne  dönüşür.

 

Vatan diye bir şey yoktur aslında,

Aslında ortaokul sıralarında

ilk annesiz kaldığın

en sevdiğin arkadaşından ilk ayrıldığın

ve geceleri burnun sızlayarak özlediğin

köyün, kasaban vardır.

Ayrılırken oradan

tıpkı koparıyorlarmış gibi senden bir şeyleri

ağrır yüreğin, beynin  ağrır da;

Boşluğa yuvarlanır gibi emin olamazsın

ayaklarının seni götürdüğü yerlerden

 

Vatan diye bir şey yoktur aslında

Büyük büyük adamların

Vergisini veriyor mu bilmeden sen

Oğlunu askere gönderiyor mu bilmeden

Generalin yüz lüks daireyi nerden aldığını

Ve bir köyün ortasında gencecik bir kıza tecavüz yetkisini

Nerden aldığını bilmeden

 bir yetkilinin.

Sana "oyalan" diye verdikleri yutturma sevgi vardır.

 

Vatan diye bir şey yoktur aslında.

Yurt dışındaysan örneğin

Senin oraların havalarını bilen,

senin gibi konuşan,

halinden anladığın

ve halinden anlayan birine sarılmak vardır.

Türkiye yazısını dışarıdan gördüğünde

hissettiğin bir duygu vardır mesela,

Adı vatan sevgisi değildir o duygunun

Ananın daha dün kendi elleriyle yaptığı böreklerin

içtenliğidir yüreğini burkan...

 

Hasılı; vatanını sevmez, insan aslında

Köy camisinin dışında biriken kalabalığı sever

Göl kenarına kurulmuş yer kilimlerini

kadınların birbiriyle şakalaşarak sohbetlerini

adamların duvar diplerinde tüneyip

birbirleriyle eğlenmelerini sever.

 

Vatanını sevmez kimse,

seven söylemez, sever sadece

gökyüzünü karabulutlar kapladığında

çocuklar için üzülür,

annesi için üzülür

ve savaşırsa bir gün.

Okul sıralarında beynine doldurulan harita için değil

Göl kenarındaki huzuru yeniden tesis için savaşır,

sevdiğine tekrar kavuşmak için savaşır.

Aynı camide aynı cemaatla kılmak için namazı

Anasından aynı niyazı duymak için savaşır...

 

Vatan diye bir şey yoktur aslında

Huzurla gezdiği toprakları annesine,

sevdiğine benzetmesi vardır insanın...

( Vatan Diye Bir Yer... başlıklı yazı HüseyinDURAK tarafından 9.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.