Ölüm, sevgili için kavuşmadır sevgiliye.
Ayrılık,
ölümdür sevgiliye, kavuşmadan sevgiye.
Hüzün
ise yok oldu bedenlerinde, kavuşmak varsa.
Hasret
nedir sevgiliye; özlem duymak mı?
Yoksa
yokluğunda onunla avunmak mı sevgiliye?
Uçan
kuşun kanadındadır sevgiliye özlemle kavuşmak
Esen
rüzgârın içine serpilmiştir sevgiliye vuslat;
Yetişmek
için beyhude çaba, bekleyen sevgili yok ise rüzgârda
Fırtına
bekle sevenim olacak diye ey gönül.
Görmez
misin? Açan çiçekteki, sevgiliye kavuşma aşkı ile açmasını?
Bir
lokma ekmek için koşanların, saflığını içtenliğini masumiyetini?
Görmez
misin? Görmüyorsan sevgili arama bulamazsın,
İçtenlik
den yoksun kalbinde.
Üzüntüye
gark olma, ara saflıkla yoğrulmuş masumiyetle,
Donanmış bedeninde aşkı, sevgiliyi
Bulacaksın;
eğer aşk masumsa!
Bulamazsan
üzülme, çocuk ol etrafında sevgililer döner
Tabi
ki çocuk olabilirsen çocuk kalabilirsen ey gönül.