/




beyaz güneşler açıyor kuzum 
uzakta kucağında 
bir demek çiçek bekliyorsun
seninle aynı yere dokunmanın 
aynı yağmurda 
yoğrulmanın sabahı bu diyorsun /umut
canım acıyor oysa



uzun çizgileri giyinmiş kapılar
nasıl da örtüyorsun 
ayıplarını büyük adamların
kırk yıllık yalanı yırtıyor gözlerin bir çırpıda
ağlamanın sonunda uyanıp
uyanıp susuyorsun



git gide serinleşen dehliz ellerin
ve dizlerinde soluyorsun kaç mevsimi
bir cesaret geçiyor
her adımı büküyorsun ışığa yorulmadan
çoğalmıyor hiç kimse kimsede böyle derin
avazı kırılmış türküler göğün yüzünde 
çığırıyor kendini bıkmadan



ve güllerin küstüğüne
tanık olmuyor bazı kurşunlar
bazıları günlerin kedere düştüğünü 
görmeden gidiyorlar kuzum
uzaktakine yabancı bakışlar
kat be kat üşüyorlar bize
yakındakine kardeş olmuyorlar ölünce



baktım zamanla 
annemin saçlarında gölgesi kalmış evlerin 
adın bir melek adın kurtlar sofrasında insan
kaldırım taşlarına baktım talan
kan ve revan yine de
kelebek olup uçuyorsun 
gülüşünü tutmaya yetmiyor şimdilik mecalim
dünya küçüldükçe gözümde 
sen büyüyorsun




temmuzpazarikibinonüç
/

( Büyümek başlıklı yazı NeclaKezbanT tarafından 14.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.