Bu günlerde yoğun bir duygu sağanağına yakalandım, ara ara olduğu gibi.

Torunumu kucağıma almanın verdiği bir duygusallığı yaşıyorum sanırım.

 Çok güzel bir duygu gerçekten, uzaklara gidecek çok özlerim içim yanar diye alışmak istemiyorum desem de olmuyor inanın. Hani derler ya burnumun direği sızlıyor diye işte daha şimdiden kokusu benimde burnumu öyle sızlatıyor. O kadifede bile bulunmayan yumuşaklıktaki tenini hissediyorum yanaklarımda, dudaklarımda, kokusu geliyor uzaklardan ılgıt ılgıt, küçücük ayaklarını avuçlarımda hissediyorum ve ona hep hasret kalacağımı düşünerek derin derin iç çekişleri geliyor ardı sıra...

Hani derler ya torun sevgisi bir başka diye.  Çocuğunu kucağına aldıktan sonra dünyayı unutan, yaşamayı unutacak kadar kendini yavrusuna adayan bir annenin, torunu olduktan sonra onu, nasıl evladından, canının parçasından daha çok seveceğini, bunun nasıl bir duygu olacağını hep merak etmişimdir.

Düşünüyorum da, evlatlarımızı kucağımıza aldığımızda anne olmanın, eş olmanın, hayatın zorluklarına göğüs germenin, geçinebilmenin telaşıyla bu denli yoğun bir duygu yaşayamadığımızdan yada hissedememizdendir belki. Ya da ne bileyim gençliğin verdiği heyecan, telaş yüzünden onun tadına tam manasıyla varılamadığı içindir bilemiyorum.  Ama evladın büyüdükçe onun sevgisi de dallanıp budaklanıyor, yapraklar, çiçekler açıyor. İnsanı çepeçevre sarıveriyor. Sonra üniversite, kız arkadaş derken yavaş yavaş senden uzaklaşıyor. Sonra bir bakıyorsun evleniveriyor ve benim oğlum dediğin o can paren ‘’ bizim ,,oluveriyor. Yani senden yavaş yavaş uzaklaştığını görüyor hissediyorsun. Tabii ki sevgiler asla azalmıyor ama paylaşmayı, uzak kalmayı öğreniyorsun yavaş yavaş. Derken evliliklerinin bir meyvesini senin kucağına bırakıveriyorlar ve dünyalar senin oluyor. İşte sanırım torun bu yüzden sevgisi katlanarak sana geldiği için çok tatlı oluyor.

Çok yeni olmasına rağmen gerçekten onun sevgisinin tadının da bir başka olduğunu hissetmeye başladım bile. Evet, gerçekten değişik bir tat, değişik bir duygu. İnsanın içini yavaş yavaş ısıtan, hatırlayınca yüzünde gülümsemeye sebep olan, açıp resimlerini öpmeye başladığın, telefonuna resmini kaydedip ara ara açıp baktığın, tüm bebek kıyafetlerine bakıp oğluşuma şunu alayım dediğin… Vs. Güzel ve anlatılması yazılması mümkün olmayan güzel bir duygu işte.

Rabbim herkese evlat ve torun sevgisi tattırsın inşallah diyerek herkese sevgi dolu evlatlarıyla süslenen günler diliyorum…

( Evlattan Tatlı Torun Meselesi başlıklı yazı SakineBAHADIR tarafından 20.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.