III

…

Gülseren, Önder’le arasýnda geliþmekte olan iliþkiyi Suzan Haným’dan gizlemeye kararlýydý. Ama nereye kadar? Bunu kendisi de bilemiyordu. Aklýný kurcalayan sorulara bir türlü cevap bulamýyor, sýkýntýlarýný paylaþacak kimsesi olmadýðý için daha da sýkýlýyordu.

Suzan Haným, Gülseren’in üzerindeki kararsýzlýðý görüyor, bir dengine getirip konuþmak istiyordu.

“Hayatým bizim oðlan yalý kuþuna döndü sanki... Biz bu saadetlerden uzak idik… O Maslak’ta ofisinden fazla uzaklaþmazdý. Ona bir haller oldu. Sýk sýk buraya gelmeye baþladý. Eminim bunda seninde bir katkýn var.” Gülseren’in yüzü kýzarmýþtý.

Suzan Haným sözlerine devam etti. “Hayatým utanmana gerek yok. Oðlumla bir iliþkinin olmasýna karþý çýkmam, bu sizleri ilgilendirir. Farklý yönlerinize raðmen anlaþtýðýnýzý görmek hoþuma gidiyor. Eðer oðlum, seni bu ailenin bir ferdi olmaya ikna ederse çok sevinirim,” demiþ ise de Gülseren farklý düþünceler içerisinde gidip gidip gelmiþti.

Üzeriden çok geçmedi Gülseren, komþu kýzý Sevilay’ýn taciz eden baskýnýna uðradý. “Hiç sulanma. Önder bana ait. Önder bir eþte aradýðým tüm özelliklere sahip. Biz yakýnda niþanlanacaðýz. Önder çok iyi bir avukat… Mahkemenin son anda beklenmedik bir þekilde bitmesi herkesi çok þaþýrttý. Önder’e senin þirkette birilerini satýn almýþ olabileceðini söyledim ama beni dinlemedi. Tabii parayla deðil… Senin gibi bir kýz için zor olmasa gerek… Ayrýca duygularýný da anlýyorum ama Önder yatakta muazzam bir erkek…”

Gülseren kendinde verecek cevabý bulamadý. Duyduklarýna inanmak istemiyordu ama içinden bir ses doðru da olabileceðini söylüyordu. Kaçýp kurtulmalýydý ama nereye?

Ardýndan telefon çaldý arayan Önder’di. “Yemeðe çýkalým mý?” dedi. Hayalet görmüþ gibiydi. Cevap veremedi. Önder “Gülseren orada mýsýn?” sorusuna boðuk bir sesle “Korkarým olmaz Önder Bey. Verilmiþ bir sözüm var.” dedi ve aniden telefonu kapattý.

Daha sonra telefon kaç defa çaldýysa da telefona bakmadý. Önder’le konuþmaya cesareti yoktu. Akþamüstü Önder, hýþýmla çalýþma odasýna daldý. “Ýkiyüzlü olabileceðini hiç düþünmemiþtim. Beni nasýl kandýrdýn?” diyordu sinirle… Ýkiyüzlü olan kimdi? Yalan söyleyen kimdi?

Önder, “Bu akþam verilmiþ bir sözün yok deðil mi?”   diye sorduðunda ne bahane uyduracaðýný düþünürken kapý çaldý. Kâhya Kadýn kapýyý araladý “Bir Bey sizi görmek istiyor,” deyip kenara çeklince Vakýf toplantýsýndan tanýþtýðý Kerem Bey “Nihayet sizi buldum,” dedi. Gülseren “Yemek randevunuzu unutur muyum Kerem Bey? Sekiz buçukta bekliyordum,”derken gergin havayý gören Kerem Bey odadan çýktý.

Önder “Sana inandýðýmý düþündükçe…” derken, Gülseren, “Demek yalanlarýma inanýyor, mahkemede söylediðim doðrularýma inanmýyorsun öyle mi? Belki de düþündüðüm anlamda o kadar becerikli biri deðilsin!” dedi. Önder’in bakýþlarý derinleþti, bir cevap vermedi. Önder yavaþ adýmlarla kapýya yönelirken, Gülseren boðazýnda düðümlenen yaþlarý güçlükle yuttu. Önder kapýda durdu “Bu akþam eve dönmeyeceksen anneme haber vermelisin,” dedi.

Gülseren Önder’in biraz daha acý çekmesini istiyordu.  Saat sekiz buçukta aþaðýya indiðinde Kerem Beyi Suzan Haným’la sohbet eder olarak buldu.   Suzan Haným’ýn sesi buz gibiydi. Sanki gelini olarak kabul etmeye hazýr olduðu Gülseren’in Kerem Beyle çýkmasýný onaylamýyor gibiydi.

Gülseren her þeye raðmen Kerem Beyle yemeðe çýktý. Yolda özür dilemek istediyse de, Kerem Bey buna fýrsat vermedi. Yemekten sonra alelacele bir taksiyle eve döndü. Kerem Bey Gülseren’i kýrmak istemedi, onun dönüþ arzusuna uydu. Kerem Bey tekrar yemek davetinde bulundu. Gülseren Haným, nazik bir dille onu reddetti. Kiþisel sorunlarýný çözmesi için onun gibi bir erkeði kullanamazdý. Niye bu kadar iyi kalpli birine âþýk olmadýðýný düþündü.

Suzan Haným Gülseren’i karþýsýna aldý. “Bak kýzým, Önder’le aranda ne sorun var bilmiyorum. Ama oðlumun bu kadar üzülmesine ve periþan olmasýna da dayanamam.  O seni seviyor ve seninle evlenmek istiyor,” dedi.

Gülseren, “Ama Sevilay?” dedi.

Suzan Haným “O, Sevilay’ý kardeþ gibi görüyor,” derken Gülseren, “Ya mahkeme…” sorusuna “Bak kýzým, açýklamamaya söz vermiþtim ama sana bir gerçeði söylemem lazým. Þirketin davasýndan Önder senin masum olduðuna inandýðý için çekildi. Suçsuz bir insanýn kaderiyle oynayamayacaðýný söyledi. Þirkette davadan vazgeçti. Mahkemeden sonra bana geldi. Ýlk görüþte sana âþýk olduðunu, güvenini kazanmanýn kalay olmadýðýný bildiðinden, benden yarým istedi.”

Gülseren aðlamaya baþladý. Anlaþýlan bunca acýyý boþuna çekmiþti. Suzan Haným Gülseren’i anlýndan öptü. “Hadi git, o da kütüphanede seni bekliyor,” dedi.

Gülseren “Tüm olanlardan dolayý özür dilerim. Her þeyi annen anlattý. Beni bu halimle kabul eder misin?” Önder “Etmez miyim Deli Kýz? Etmez miyim?” Bak senin için neler yazdým neler?

Asaletli duruþun var

Arý duru görüþün var

On ikiden vuruþun var

Gülseren’im gül seren’im

…

Seni bekliyor bu yalý’m

Neye yarar onca çalým?

Tüm dargýnlýðý atalým

Gülseren’im gül seren’im

…

Tutundum dalýna yoncam

Sensiz hayat kasavet gam

Sen bahçemde açan goncam

Gülseren’im gül seren’im

…

Cemalin benzemiþ aya

Seninle giderim yaya

Bu masumluk asil maya

Gülseren’im gül seren’im

…

Gülseren; “Çatýk kaþlý, bu sert adamda bu duygusallýk inanýlýr gibi deðil… Yakýþýklý Avukat þiir de yazarmýþ…” dedi.  

Boðaziçi’nde Beykoz sahilleri, ýlýk ve güneþli bir sonbahar günü yeni bir evliliðe þahitlik ediyordu.

…

Ant-100913