Hülyaları vardı etrafındaki delikanlıların
Hiçbirini görmedi oysa güzel gözlerin
Bir garip, mahzun, bir yalnız beni seçiverdin
Bilmez miyim!

Şöyle dayalı döşeli; müstakil
Havuzunda kuğular oynaşan 
Rengarenk çiçekli, bahçesi geniş
Yağlı boyalı, panjurlu evlere layıkken
Köhne virane eve 'gelin' geldin
Yaşamın baharında henüz yirmi yaşındayken
Bilmez miyim!

Kuğu boynunu süslemeli iken
Dizi dizi zümrütler, inciler
En şahanesi asılmalıyken kulağında küpelerin
Hatıramda üçüncü ayda satılan bilezikler
Bir şeyi yok demeleri olmadı hiç umurunda
Bir alyansa kanıverdin, razı geldin nasıl da
Bilmez miyim!

Sen en güzellerine layıkken
Ve yaşanmamış mutlulukların çokken
Saçını süpürge ettin durup dinlenmeden
Nasıl da diz çöktün 
Her yokluğa rağmen önünde sevdamızın
Bilmez miyim!

Gönlünde bendim hergün yeniden doğan
Ürkekçe atardı o şefkat dolu yüreğin
Eşsiz cemalinde okunurdu emsalsiz sevgin
Ne harikaydı aşk dolu şahane gözlerin
Bilmez miyim!

Şimdi her akşam üstleri çaresizliğindir artan
Gözlerin yollarda, ellerin gökyüzünü sarmış
Dökülür dudağından en içten duan
Sabırla, hasretle beklersin gelsin diye o an
Bilmez miyim!


Ankara-Mamak- 06.08.1980
(asker iken )
( Bilmez Miyim başlıklı yazı KENAN KOÇ tarafından 6.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.