Türkistan'daki Buhara þehrinden yola çýkarak Mekke - Medine'yi dolaþtýktan sonra 1389 yýlýnda Bursa'ya yerleþen Muhammed Þemseddin, gösterdiði kerametlerle bir anda halkýn sevgisini ve saygýsýný topladý. 

Yýldýrým Bayezid'in kýzý Hundi Hatun'la evlenen Muhammed Þemseddin halk arasýnda Emir Sultanadýyla anýlýr oldu. O, halký din yoluna çaðýrýrken Padiþah'ý da bazý konularda uyarýyor, O'na yardýmcý oluyordu. 

Bu arada, Emir Sultan'dan önce Bursa'ya gelip yerleþen ve her gün çarþýya gelip, "Somun var müminler, somun var!" diye ekmek satan bir ulu kiþi daha vardý ama halk, "Somuncu Baba" dediði bu zatýn  kerametlerinden habersizdi. 

Günlerden bir gün, Yýldýrým Bayezid'in damadý Emir Sultan hazretleri, elindeki çömlekle birlikte bu zatýn  fýrýnýna çýkageldi! Ekmeklerle birlikte çömlekteki yemeðin de piþirilmesini istiyordu. 

Somuncu Baba, küreðin üzerine koyduðu çömleði fýrýna sürmeye çalýþtý ama, nafile! 
O küçük çömlek fýrýna bir türlü girmiyordu!.. 

Somuncu Baba, geride durup seyreden Emir Sultan'ýn yüzüne baktý ve yüzünde beliren tatlý bir tebessümle konuþtu: 

"-Anladým... Bu iþi ancak sen baþarabilirsin!" 

Emir Sultan küreði aldý ve kolayca içeri sürmeyi baþardý. Ama fýrýnýn içinde ateþ yoktu ve soðuktu. Soran gözlerle ama tatlý bir tebessümle Somuncu Baba'ya baktý. Somuncu Baba yine ayný eda ile konuþtu: 

"- Bekle... Az sonra piþer!" 

Karþýlýklý gösterilen kerametlerden sonra iki ulu kiþi birbirlerini tanýyýp dost olmuþlardý. 

Niðbolu zaferinin anýsýna Bursa Ulucami'yi yaptýran Yýldýrým Bayezid, açýlýþý damadýnýn yapmasýnýn uygun olacaðýný düþünmüþtü. Cuma günü, kalabalýk cemaatin önünde seslendi: 

"- Ya Emir! Kapýlarý sen aç ve cemaata vaaz edip Namaz kýldýr. Þehirdeki en Velî kiþi olduðun için bu þeref sana aittir!" 

"- Hayýr Sultaným! Bu þerefi Þeyh Ebü Hamideddin-i Aksarayi hazretlerine vermelisiniz! O benden daha üstündür" 

"- Bu zat kim ola ki?" 

"- Belki duymuþsunuzdur Sultaným... Somuncu Baba derler bir ekmekçi koca vardýr. 
Ulucami iþçilerine de ekmek satmýþtýr. Ýþte bu zat O'dur!" 

Cami açýlsýn da içeri girelim diye arkada bekleyen halk arasýnda bulunan Somuncu Baba, "Ne ettin Emirim, bizi ele verdin, belli ettin!" diyerek bütün alçakgönüllülüðüyle camiyi açtý, kürsüye çýkýp vaaz ve nasihatlarda bulundu. Bu sýrada hazýrlýksýz yakalandýðý için hutbede konu olarak Faitha surasini tefsir etti. Ancak ard arda tekrar ettiði tefsirin ilkini herkes anlarken 7. tefsir ediþinde Emirultan Hazretleri bile bu tefsirdeki sýrrýn kendinden çok daha üstün olduðunu görüp Emirsultan Hazretleri dahil herkes O'na hayran olmuþtu. 

"FA"