Kaleme hücum eden mısraları bilirim

Bir ok gibi saplanır yüreğime eylemler

Hemen inmez duadan dokunduğun ellerim

Bedenime saplanır uzar gider enlemler

 

Parmağımda yüzüğüm senden kalan tek nişan

Koskocaman anılar heyhat silinip gitti

Secdece Dünya değil tüm kâinat perişan

Hüzünlü bir vedayla sanki aşkımız bitti

 

Seni senle yaşamak senden kalan tek hüner

Ummanlara açılmış koskocaman gemiyim

Ufukta kaybolurken yolu şaşıran fener

Şiirlerime ilham sözcüklerin demiyim

 

Uyusam ve uyansam acılarımı silsem

 Takılmasa ayağım sebepsiz duran taşa

 Yalnızlık rıhtımında sevdanla ölebilsem

Kalsam orda öylece hayalinle başbaşa

 

Şimdi abdal ruhumda bir akşam serinliği

Ufukta belirirken hüzünlü bir kızıllık

Böyle fırtına olan gözlerin derinliği

Ta ezelden seslenir Araf’ta kalan yıllık

 

Tekrar çalar mı bilmem notasız kalan türkü

Tellerimiz kırıldı öksüz kaldı sevdalar

Çeşmenin başındayken kaleme düşer öykü

Yenildim ben aşkına bitiversin kavgalar

 

Emsali hiç olmayan bir aşkın eşiğinde

Yoruldum yıllar boyu tükendi hep dermanım

Kimsesizlik giyindim yokluğun beşiğinde

Koynumda ismin yazar boynumdadır fermanım

 

 

 

https://www.facebook.com/ZekeriyaEfilogluSiirleri 

https://twitter.com/Zefiloglu

 

 

( Aşka Ferman başlıklı yazı Z.EFİLOĞLU tarafından 15.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.