Nankörlüğünün devasa boyutlarına mı ulaştın yoksa?
Sırt dönmek zor olmasa gerek,
Dost yerine
koymadığına.
Sen! Dost diyerek
bildiğim.
Yine hangi kahpeliğe
soyundun da,
Çırılçıplak
yakalandın bana.
Ben senden ne istedim
de,
Bu ihanete layık
gördün beni.
Hangi
kişiliksizliğine büründün bu gece?
Hangi karaktersizlik
masken yüzüne vurdu,
Sahilimin soğuk
sularında?
Öğrenemedin mi
insanlığın karakter işi olduğunu,
Ya da öğrenemedin mi
insanlığı?
Satırlarımın sana kin
tutacağı varmış,
Ondanmış uğruna
kalemimin zamanında yazmaması.
İkiyüzlülüğünün
ikisini de gösterdin helal olsun!
Boğazına kadar
nankörlüğün çamuruna batmışsın.
Seni kurtarmaya
çabalarken ellerim kirlendi.
Fiyatını gördüm artık
yıkıl karşımdan.
Kaç dönüm olsan da,
Gözümde beş kuruş
etmezsin nasıl olsa.
Büşranur Erayabakan