ALLAH VAR.

BÖLÜM 1

            Ýnsanlarýn ,sanki hayatlarýndaki her þey normalmiþ,kainatýn nizam ve iþleyiþinde hiçbir tuhaflýk yokmuþ gibi davranmalarýný anlayamýyorum.En ufak bir kaza,olaðan üstülük yada vücudunda çýkan ufak bir sivilceye dikkat kesilen insanoðlu maddenin tabi olduðu kanunlar ve ihtiva ettiði boyutlar baz alýndýðýnda hiç de normal olmayan bu harkulade intizam karþýsýnda neden bu kadar hissiz,neden bu kadar lakayýt acaba.

            Bebekleri gözlemleyiniz ,ayý ,güneþi,denizi ,kuþlarý,kedileri ve hele de ilk kez görüyorsa kar yaðýþýný birde bebeklerin gözlerinden seyredin.Bakýþlarýnda ki hayret ifadesini mutlaka farkedersiniz.Bütün bunlar bizim için oldukça sýradan þeyler olsa da ,onlar için gayet ilgi çekicidir.Zaman içinde gerçi ,ayný objeleri göre göre kanýksarlar ve artýk baksalar da görmez olurlar kendilerinden baþka hiçbir þeyi,týpký bizler gibi.     

            Kelime manasý olarak normal; Kurala uygun, alýþýlagelen, olaðan, düzgülü, aþýrýlýðý olmayan, anlamlarýna geliyor.Peki ya gördüklerimizin hepsi sadece bir kurguysa,gerçekte mutlak manada madde yok da biz onu var görüyorsak.Malumunuzdur ki dünya hayatýna dair bildiðimiz her þey bize beþ duyu organýmýz vasýtasýyla gelir.Ve bu bilgiler bilincimiz tarafýndan iþlenir,hiç kimse bilincinin dýþýna çýkamaz.Hal böyle olunca bizim için neyin normal neyin anormal olduðu neyi nasýl algýladýðýmýzla ilgilidir.Bu konuya inþaallah daha sonra döneceðiz.

            Söz gelimi ot ve saman yiyerek beslenen memeli hayvanlarýn süt üretmesi,aralarýnda bir iki adým mesafe bulunan iki aðacýn ayný topraktan beslendikleri halde farklý meyveler vermeleri,uzayý fethetmeye çalýþan insanlarýn bunca teknolojiye raðmen bir nar tanesi ,bir buðday tanesi imal edememesi gibi, denizler mürekkep, aðaçlar kalem olsa yazmakla bitiremeyeceðimiz daha nice olaðan üstülük bize gayet sýradan gelir.Usta bir ressamýn elinden çýkan tablonun tam ortasýnda kýrmýzý kalemle  bir çarpý atsalar dikkatimiz hemen ona odaklanýr.Bizim için anormal olan düzen deðil düzensizliktir ama kainat içindeki dengeler o denli hassastýr ki içinde bulunduðumuz þartlarý ihtiva eden bir düzenin varlýðý ihtimal hesaplarýna göre imkansýz kere imkansýzdýr.

            Kýzým beþ yaþýnda iken hiç ummadýðým bir anda “baba ben içimden de konuþabiliyorum bu nasýl oluyor?”þekilnde bir soru sordu bana.Þaþýrmakla beraber sevindim onun o yaþta öyle bir soru sormasýna.Çünkü bu bir farkýndalýktý,öyle bir farkýndalýk ki hemde belkide milyarlarca insan bu soruyu kendilerine hiç sormadan ölüp gitmiþtir þimdiye kadar yeryüzünden.Kýzýma ruhtan bahsetmek zorunda kaldým,bilmiyorum ne derece izah edebildim ama taarruzu atlattýk neticede.

            Bizler aklýmýzýn yettiði andan itibaren,gördüðümüz ,bildiðimiz ,duyduðumuz ,hissettiðimiz her þeyi birer kavram olarak algýlayýp mana deðerlerine hep mesafeli durmuþuz.Üretim toplumu deðil de  tüketim topluðu olduðumuz için mi bilmem ,düþünme kabiliyetimizi kullanmaya neredeyse hiç lüzum görmemiþiz.

            Her insan bir þekilde, eðri yada doðru da olsa  bir Tanrý inancýna sahiptir.Bakmayýn siz ateistlerin sözde inkar etmelerine,buna his planýnda muktedir deðillerdir zira bu fýtri bir mecburiyettir.Buraya kadar bir sorun yok.Sorun þu ;bu inanç kahir ekseriyetle muhayyilemizin bir köþesinde atýl býrakýlmýþ soyut bir kavram olmaktan öteye geçemiyor.Bu kavramý da zaten içinde bulunduðu toplumun deðerlerinden almýþtýr ve ekseriyetle babalarýnýn dinini hiç sorgulamadan ,sorgulamaya ihtiyaç duymadan olduðu gibi kabullenen insanlar güruhuna dahil olmuþtur.Allah ýn varlýðýný inkar etmez ama bu inancýný hayatýyla ispat edemez,zira onun inanç dediði þey içerisini zanlarý ile doldurduðu bir kavramlar mefkuresidir.

Dolayýsýyla hayatýnda amel babýndan þekli yansýmalarý olsa da his dünyasýnda yeterince yer edinemez.

            Ýnsan etkiye son derece açýk bir yaratýlýþtadýr.Mesela karþýsýndan sevdiði,sevmediði,korktuðu yada saygý duyduðu bir insan gelse ,hiç konuþmasalar dahi bu duruma hem ruhen hem bedenen tepki verir.Aþýðý olduðu birinin adý yanýnda zikredilse kalbinin ritmi artar ama ayný insan Allah ý tesbih etse bile ne ruhunda ne bedeninde bunun bir yansýmasýný göremeyebilir.Allah ýn(c.c)

Vücut yani zât  olarak mutlak manada var olduðunu hissedemeyen bir insan,amirinin karþýsýnda heyecanlanýrken söz gelimi namaz kýldýðý esnada manen huzurda olduðu halde Allah ý unutur.Bu, þu manaya geliyor.Rabbimiz bize þah damarýmýzdan daha yakýn ama biz O ndan çok uzaðýz.

            ..Þimdi Doðu'da Van Gölü var.. Açýyorsunuz haritayý, coðrafya kitaplarýný; hakkýnda kapsamlý bilgiler ediniyorsunuz.. Ýlmel Yakin bilmek..Sonra sizi bir merak kaplýyor, bir tatil zamanýna denk getirip Van gölüne yaklaþýyor ve kýyýsýna geliyorsunuz.. Aynel Yakin bilmek..Sonra, kendinizi tutamayýp içine dalýveriyorsunuz.. Hakkel Yakin bilmek..Allah'ý alimler ilmel yakin bilirler.. Abidler, ibadet edenler aynel yakin bilirler; onlar Allah'a yaklaþýrlar..Hakkel Yakin bilenler ise Allah aþýklarý.. Onlar Allah'ta fena bulmuþlardýr..

            Bu hususta gözden kaçrýlmamasý gereken en önemli noktalardan biride þudur.Allah ýn varlýðýný sadece hazýr edinilen kalýplar ,kavramlar olarak deðil O nun Vücut ve dolayýsýyla Zat itibari ile mutlak manada bütün o muazzam Sýfat ve Esmalarý ile var olduðunu idrak eden bir insan ister istemez iman noktasýnda ki samimiyetini sorgulamak noktasýna gelecek ,”Ey iman edenler iman edin” ayeti kerimesi mucibince yaþantýsýný gözden geçirecektir.

            Bu sorgulamalardan doðru sonuç çýkartan bir insan kýsaca ,”Benim hayat persfektifim de,bugün ve gelecek tahayyülümde ,his ve algý dünyamda Allah tan ve O nun emir buyurduðu doðrultuda yaþamaya çalýþmaktan daha önemli hiç bir þey olamaz ,olmamalý”diyecektir.
            Böyle  bir düþünce tarzýný edinmek ,benimsemek görünüþte kolay olabilir.Zorluk bu olguyu hayata yansýtabilmektir.Bilmek ve anlamak asla tek baþýna yeterli olmayacaktýr,hatta þeytan belki onlarýn üstüne daha çok gelecektir.Ýþte bu noktada insanýn kendisini ne kadar tanýdýðý ,hakikatine ne kadar mesafede olduðu önem kazanýr.Çünkü bu bir iç savaþtýr,Hak la batýlýn,doðru ile yanlýþýn,iyi ile kötünün savaþýdýr.Þavaþacakmýyýz,savaþmaya gerek duyacakmýyýz yoksa Kur ani bir tabirle nefsimizi ilah edinip her emrine boyun mu eðeceðiz.Son þýkký seçmekten Allah a sýðýnýrýz ama mücadele  etme kararýndaysak , ordumuzu ve belki daha da önemlisi düþmanýmýzý tanýmak zorundayýz.