Online Üye
Online Ziyaretçi
Hayatın
rutini etrafında dönerken benliğimiz
Başı dönen bir ben daha var içimde
Öyle sessiz ki
Kendini unutmuş yaban ellerde
Ama duvarın içinden geçtiğimde
Mahşeri bir kalabalık
İğne atsan yine sana batar
Eskimiş yüzler
Dökülmüş sıvaları
Biraz
zımparalasam, tanıyacağım hepsini
Kimsenin eli kimseye değmiyor
Mahremlik, değil korkular
Alışmak !!!
Tuttukları her el nasılsa tırnaklarını sökerek
uzaklaşacak bir gün
Cesaret kelimesi yasaklanmış bu şehirde
Pencerelere tutuklu kalmış perdenin arkasından
Usulca dışarıyı gözetleyen bir çift göz
Korku hakim, güven zindanlarda çürümeye bırakılmış aç ve
susuz
O bile korkar olmuş kendi gölgesinden
İteleyerek domino taşları gibi,
Hızla uzaklaşmak istedim
Sevgiye kör insanların yaşadığı bu şehirden.
Buraya bir daha kimsenin yolu düşmemeli imha
edilmeli buralar
Ya da daha yüksek duvarlar örülmeli
Taaa göklere kadar.
Süveyda / Dilek Şahin