Aðýr aðýr ölür alýþkanlýðýnýn kölesi olanlar, her gün ayný yoldan yürüyenler, yürüyüþ biçimini hiç deðiþtirmeyenler, giysilerinin rengini deðiþtirmeye yeltenmeyenler, tanýmadýklarýyla konuþmayanlar.

Aðýr aðýr ölür tutkudan ve duygulanýmdan k...açanlar, beyaz üzerinde siyahý tercih edenler, gözleri ýþýldatan ve esnemeyi gülümseyiþe çeviren ve yanlýþlýklarla duygulanýmlarýn karþýsýnda onarýlmýþ yüreði küt küt attýran bir demet duygu yerine “i” harflerinin üzerine nokta koymayý yeðleyenler.

Aðýr aðýr ölür iþlerinde ve sevdalarýnda mutsuz olup da bu durumu tersine çevirmeyenler, bir düþü gerçekleþtirmek adýna kesinlik yerine belirsizliðe kalkýþmayanlar, hayatlarýnda bir kez bile mantýklý bir öðüde aldýrýþ etmeyenler.

Aðýr aðýr ölür yolculuða çýkmayanlar, okumayanlar, müzik dinlemeyenler, gönlünde incelik barýndýrmayanlar.

Aðýr aðýr ölür özsaygýlarýný aðýr aðýr yok edenler, kendilerine yardým edilmesine izin vermeyenler, ne kadar þanssýz olduklarý ve sürekli yaðan yaðmur hakkýnda bütün hayatlarýnca yakýnanlar, daha bir iþe koyulmadan o iþten el çekenler, bilmedikleri þeyler hakkýnda soru sormayanlar, bildikleri þeyler hakkýndaki sorularý yanýtlamayanlar.

Deneyelim ve kaçýnalým küçük dozdaki ölümlerden, anýmsayalým her zaman: yaþýyor olmak yalnýzca nefes alýp vermekten çok daha büyük bir çabayý gerektirir.

Yalnýzca ateþli bir sabýr ulaþtýrýr bizi muhteþem bir mutluluðun kapýsýna.