Ne yapsa olmayacaktý sanki. Kendini kuþatýlmýþ, yenilmiþ hissediyordu. Ne yapacaðýný bilmiyordu. Çaresizlik kötü bir duyguydu, belki de en kötüsü. Aðlamak istiyordu, kavga etmek istiyordu, baðýrmak çaðýrmak istiyordu. Aslýnda ne istediðini bilmiyordu.

 Uzun süre yürüdükten sonra boþ bir bankýn üzerine oturdu. Sigara yaktý. Sigara içmekten baþý aðrýyordu. Ama yapacak baþka bir meþguliyet bulamýyordu. Etraftan insanlar gelip geçiyordu. Birbirleriyle göz temasýndan kaçýnan, yürürken saða sola bakýnýp duran insanlar. Uzun süre etrafý izledi. Ama izlediklerini anlamlandýramýyordu. Kafasýnýn içinde farklý düþünceler dönüp duruyordu.

Birden bire gökyüzünden bir bokta önüne düþtü ve pat diye bir ses duydu. Beklemediði bir durumdu. Þaþýrmýþtý. Ne yapacaðýný bilemedi. Bir serçe betona çarpmýþ, biraz çýrpýnmýþ ve ölmüþtü. Bir þeyler yapabilir miyim acaba diye düþündü. Ama serçe hareketsiz önünde yatýyordu. Ne yapacaðýný bilemedi. Kendini üzgün ve bitkin hissediyordu.

 Önündeki ölmüþ serçeyi izlemeye koyuldu. Artýk çevresiyle ilgilenmiyordu. Acaba bu bir kötü durum habercisi miydi? Böyle þeyler olurdu. Bu tip kötü habercilere inanýrdý. Bundan yaklaþýk iki buçuk ay önce baþýna yaþadýklarý gelmeden önce de böyle bir rüya görmüþtü. Sonra olanlar oldu.

Neye inanýrsanýz inanýn, isterseniz inançsýz olun ve hiçbir þeye inanmadýðýnýzý iddia edin. Evrenin bir dinamiði vardýr ve evrende hiçbir þey nedensiz yere devinime uðramaz. Hatta devinimsiz olaylarýn bile bir nedeni vardýr. Bu kuþun ölmesinin ve Murat2ýn önüne düþmesinin de muhakkak bir nedeni vardý. Birkaç saniye önce deðil, birkaç saniye sonra deðil. O saniye o kuþun oraya düþmesinin bir nedeni vardýr. Bunu basit sebeplere de baðlayabilirsiniz, karmaþýk sebeplere de ama her olayýn basit bir nedeni ve dolayýsýyla basit bir sonucu yoktur. Bu sebebi merak etti Murat. Bunun üzerine düþünmeye koyuldu. Acaba ne olabilirdi. Bu düþünme süreci biraz önceki sýkýntýlý halinden, bunalýmdan kurtulmasýna neden oldu.

Çökmüþ omuzlarý yeniden yerine geldi, alnýndaki çizgiler düzeldi. Nerede olursan ol, ölüm gelip seni buluyor iþte düþündü. Ýster havada ol, ister karada, ister denizde; ölümün gelmediði yer yok. Ölüm düþüncesinden kendine döndü bir an. O serçe deðil de kendisi ölmüþ olsaydý þimdi? Ne dert kalýrdý ne sýkýntý. Ne zulme uðradýðýný takardý kafasýna ne de insanlarý. Ama hala yaþýyordu. Garip bir huzur yayýldý içine. Ölmedik be yaþýyoruz iþte diye mýrýldandý. Sonra gökyüzüne baktý, masmavi gökyüzüne ve bembeyaz bulutlara. Derin bir nefes çekti ciðerlerine. Biraz önceki bunalým halinden eser kalmamýþtý, kendini yeniden doðmuþ gibi hissediyordu.

Tüm bunlara önünde ölmüþ küçük bir serçe kuþu neden olmuþtu. Yani kendini iyi hissetmesi için bu küçük serçe kuþunun ölmesi mi gerekiyordu. Birden bire aðlamaya baþladý. Bu öyle bir boþalma anýydý ki. Hýçkýra hýçkýra içini çeke çeke aðladý. Gözyaþlarýný kimseden gizlemedi. Uzun süre aðladý, aðladý ve aðladý. Biraz sakinleþtikten sonra önünde yatan serçe kuþunun cesedini saygýyla eline aldý. Bankýn yanýndaki toprak zemini elleriyle kazdý ve serçe kuþunun cesedini kazdýðý küçük çukurun içine koyup üzerini toprakla örttü.

Üzgündü ama yýkýlmýþ deðildi artýk. Biraz önce yenilmiþlikle oturduðu bankýn üzerinden kalktý ve bu kez mücadele etmek için hayatýna geri dönmeye karar verdi.