Attım
kendimi Ankara sokaklarına
Hava kapalı
ve kasvetli
Hafif
esintiyle yağmur çiseliyor
Rüzgar
saçlarımı hafifçe yalayıp savuruyor
Yağmur
yanaklarımdan süzülerek öperken
Gözyaşlarıma
karışıyor
Uzakta da
olsan ten kokun doluyor burnuma…
Yağmur
çiseliyor bugün Ankara sokaklarında
Hava
kasvetli ve hüzün dolu bir gün
Uzun zaman
olmuştu dışarı çıkmamıştım yağmurda
Tişörtümün
yakası ile ensemi kapatıp boynu bükük dolaşıyorum avare
Yalnız
değilim mevsim sarartmış yaprakları
Onlarda
tıpkı benim gibi
Düşmüşler
kaldırımlara başıboş sokaklara
Fırtınaya
yakalanmış balıkçı teknesi gibi sürüklenip
Savruluyorlar
bir oraya bir buraya
Ve
Kasvetli
hava insanın içini daraltırken can acıtıyor
Ruhumun
yorgunluğu yetmezmiş gibi
Bıraktığın
can kırıkları batıyor yüreğime…
Neler
vermezdim özgür olmak için
Tatlı
cadı’nın süpürgesine bindiği gibi
Bulutların
üstüne binip dünyayı dolaşmak isterdim
Yağmur
damlası olup
Kuruyan
topraklara can vermek isterdim
Tıpkı senin
bana verdiğin hayat gibi…
Kasvetli
havanın koca şehri boğduğu gibi
Yüreğimdeki
zifiri karanlıkların derinliklerinde kaybolurken
Dibine
vuran mum ışığının gölgesi olduğumu fark etmemişim
Bu
duygularla başıboş dolaşırken Ankara sokaklarında
Hüzünlü ve
ağlamaklı halin gelir gözlerimin önüne
Ve
gözyaşlarım yağmurlara karışır
Hasretin
öyle ağır geliyor ki
Hüzün
dolaşıyor damarlarımda kan yerine…
Hıçkırıklara
boğulurum düğümlenir boğazımda
Bir anda
dokuz şiddetindeki deprem gibi sarsılıyor bedenim
Tükenir
umutlarım, tesellilerim, büyüdükçe büyür özlemin
Düşünüyorum
çaresizce
Kendime mi
yoksa sana mı çare olayım?
Azıcık ışık
vardı yok oldu, ben de karanlıklar içerisindeyim
İçimi
acıtıyor senin çaresizliğin
Yaktıracak
bana dünyayı sensizlik neyleyim…
Aslında
biliyordum
Gerçek
sevgiyle beraber acılarında geleceğini
Sevdanın
belaları da beraberinde getireceğini
Ama hiç
hesap etmemiştim beni derinden yaralayacağını
Bilmiyordum
gözlerinde ki hüzünle
İçinde
taşıdığın can ile beni vuracağını
Bir anda
bunları düşündüm
Çisil çisil
yağmur yağarken Ankara’nın kasvetli havasında…
//Kendi
kendimin sonunu mu hazırlamışım seninle sensiz geçen zamanlarda, yoksa
umutlarımı hayallerimi yok etmek miydi sana olan delice sevdam…//
Mustafa
KARAAHMETOĞLU
17.09.2014/Ankara