Demedi Deme! .. 

Süslü mekânlarda O'nu aradın, 
Yeryüzü mescidi dar geldi sana. 
Dolaştın ömrünce, kime yaradın? 
O'nunla mesafe koydun arana! .. 

Kalbine yönel de bir bak içine; 
Duyarsın ses veren zerrelerini. 
Ne oldu da aklar düştü saçına; 
Görmez misin Rab'bin hünerlerini? 

Aynalar söyler de görmez olursun, 
Türbede ararsın yaşadığını. 
Kitabın önünde! Ara, bulursun; 
Söylesin ömrünce aradığını. 

Doğrultun hatalı, istikamet boş, 
Zaman israf ile akar da akar! 
Sen kendini tanı, sana doğru koş; 
Korktuğun âkibet bil ki can yakar. 

Mesafe yaklaşır, çözülür dizin 
Baharlar, yaz geçer, kışa girersin. 
Geçtiğin yerlerden silinir izin, 
Kazılan çukura boşa gidersin. 

Söyler de söylersin el ahvâline, 
Enver'im her yerde sakın söyleme. 
Vardın mı sanırsın Sen âmâline? 
Önce kendine bak, demedi deme... 

28.10.2013 Fatih-İST.
 

Enver Özçağlayan

( Demedi Deme... başlıklı yazı Aksakal tarafından 28.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.