Dil lal olur sukuta ererse gönül dili konuşur

Arama sen nedensiz neden boş yere olur mu sebep

Hiç boş yere gider mi o meçhule kimsesizlere koşarak gidenler

Ummanda zerreleri adımları okur açarsan gönül kapısı  

 

 O Meçhule gidenler o gül kokulu Resulü sevenler

Yer altında soluk alır çıkmaz sokaklarımıza bakanlar

Çıkmaz sokak içinde gönül kapısının biz ki kapatanlar

Anla artık ummanda zerreleri adımları okur gönül kapısı 

 

Gönül kapısının kapısın çalmazsan çözülmez muamma

Zahmetsiz olur mu çare kapısında vuslata kavuşma

Dar olur geniş kapısını bilmeyenlere gece gündüz nefsine kanma

Bil artık ummanda zerreleri bakışları okur gönül kapısı 

 

Gönül kapısında içeri girmezsen ömür kısalır

Zaman iyimi kötümü olur acı mevsiminde doğan ne bilir

Hüzün ile ağıt kokar düşsüz rüya görmeyen gönüller

Gör artık ummanda zerreleri düşleri okur gönül kapısı 

 

Bu kaypak gönül ile karşılayacak olanı bekleme gelmez

Gülümsemek için açmazsan gönül kapını yüzün hiç gülmez

Halamı anlamadın karşılıksız ahiret için ölüme koşanları

Gör artık ummanda zerreleri ölümü okur açarsan gönül kapısı 

 

 

Kul Mehmet der ki sözler neden aslanın ağzında duruyor

Dipsiz yamaçlarda çıkışı olmayan kuyulara kimler koşuyor

Hüzün sokaklarında mazisi silik olanlar kimden yardım istiyor

Gör artık anla bil ummanda zerreleri okur sendeki gönül kapısı 

Mehmet Aluç

( Ölümü Okur Açarsan Gönül Kapısı başlıklı yazı kul mehmet tarafından 10.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.