İntihar
Sürünürken gözlerinin kumsalında mektuplarım
Dalga ahenginde gelgitlerde aklım
Kirpik ucumdan sarkıyor ıslak soğuk
Yetiş/e/mezsen,
Geceden kalma şişe içinde şiirler silinecek
Balköpüğü gözlerinden korkmadan gülümse ufkuma
Uzat elini bir kum tanesinde uyuyan sesime
İyot tadında birkaç nakarat dilimin kuytusunda
Duy/a/mazsan,
Sazımın telinden türküler sökülecek
Şimdi duyulmuyor çığlığımın yamaçlarında adın
Bıraksan adını dünyaya haykırırdım
Canımın yokuşlarından kalbe yürürken ayrılıklar
Dön/e/mezsen,
Vuslatın bahçelerinde bülbüller susacak
Siyah beyaz resimlerden bakma öyle ağlamaklı
Yürüyecek gözlerime bıraktığın hatıralar
İnci tanesi büyüklüğünde ur peyda oldu güneşimde
Sil/e/mezsen,
Bana bıraktığın sabahlar geceye düşecek
Hep bu saatlerde namert gibi vuruyorsun aklımdan
Alnımın çukurlarında yatıyor sahipsiz cesetlerim
Üşümüş evsizler gibi kış korkularındayım
Gel/e/mezsen
Uçurum yalnızlığında vedalara intihar edeceğim
Nevim Karahan
Yazarın
Önceki Yazısı