Özledim
Özlemek… Nedir özlemek, nasıl bir duygudur ki içini yakar insanın?
Seven özler derler, sevmeyenler özleyemez mi? Seven acı çeker derler, sevmeyenler çekmez mi sanki…
En acılı duygudur belki de özlemek, elinden hiçbir şey gelmez… ayrılık özlemi kardeş bellemiştir… sevenler arasına mesafeler girince özlem kol gezmeye başlamıştır her hücrende…
Kimse bilmez neden kara kara düşündüğünü, anlamazlar saatlerce boş yere yatıp durmanı, sezemezler ellerinin gideni durdurmaya yetmediğini, bilmezler ki gitme diyen dilin bile işe yaramadığını…. Yaşamamışlardır ki gidenin arkasından el sallamak için güçsüz kalmanın sızısını, son anda ne hikmetse kalkmasını elin...
Umarsızca, ellerinin hoşça kal demesi gerekirken ne olur dön, dediğini senden başka gören olmaz ki…
Boşunadır yaptıkların gitmesi gerekir sevgilinin, sen özlerken o özlemez sanırsın, tekrar yıkılırsın, bölünür uykuların gecenin zifiri karanlığında neden uyandığını bile anlayamazsın… Rüyalarında onu görürsün sabah uyandığında yanında bulursun, seni izlemiştir uyurken sabaha kadar kırpmadan gözlerini… Tutmak istersin ellerini, dokunmak istersin saçının bir teline, elini uzatırsın kaçıverir, aniden yok olur gözlerinde… Kalkıp bakınırsın odanın her bir köşesine… Anlarsın geceleri gelecektir sevgili, sabah eline uzatma sakın hayal olduğunu sanmasın ister belki…
Ama ne yazık aklından hiç çıkmaz olmuştur giden yar… durduramadın ya bir saniyeyi bile çok gördü ya sana küsersin içinden ona… Gelme, demiştir arkasından son bir kez bakamazsın ya gözlerine. Bunu esirgedi ya senden hiç bir şey engel olamaz ağlamana…
Özlemek….işte bu yaşananlardan sonra en çekilmez histir. Ne yapsan dindiremezsin, dizginleyemezsin ki gözyaşlarını, yağan yağmurlar altında ıslanmak istersin kimse bilmesin istersin ağladığını, saatler su gibi akıp gitsin istersin de bir saniye bile bir saat gibi gelir de bilemezsin ya ne yaptığını… Giden ne bilir ki kalanın neler çektiğini… Kalan gidenin hiç acı çekmediğini zanneder ya o hiç özlemez sanır ya… Gel de anlat kalana gidenin de bir köşeye sızıp kaldığını… ne kalan bilir gidenin özleyip özlemediğini, ne de giden bilir kalanın ardından gözyaşlarıyla yaşadığını…
Özlemek… en garip duygudur belki de… o yokken onu varmış sayarsın… özlemek susturur kalemi ve saçma sapan doldurursun boş kağıtları…
Seni çok özledim keşke sen de beni ö……
(
Özledim başlıklı yazı
Ş.Ferşatoğlu tarafından
1.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
