Kelam kaleme aşıksan yaz dedi;
Kalem anlatamam deyip inledi.
Madem, kapımda ağlayışın neydi?
Kalem anlatamam deyip inledi.
Mürekkep tükenmiş, dudaklar kuru,
Duasız avuçlar, yürekler buruk.
Kurak araziler kağıt, kalemim;
Uğraşma, beyhude deyip inledi.
Kün emriyle işte yekün Kainat,
Baran-ı nisan rahmet tecellisi.
Ağaçlarda çiçek, essiz bir sanat.
Ben anlamam diyen kalem inledi.
Kelam saçtı mürekkebi kükredi;
Sendeki kokuşmuş şeytan nefesi,
Ama eder nura açık gözleri.
Yazmazsan bilmezsin deyip ekledi;
Anlat ki aksın gözleri nisyanın,
bakmaz'isen görmez gözleri aklın,
Yaz ki kalmasın endişesi kalbin,
Oku kainatı açılsın zihnin.
Durdu şimdi zaman, bu nasıl kindi,
Ömrünün bittiği vakit ikindi,
Sarınca vücudunu bir ürperti,
Kalem son kez Rabbim deyip inledi...
İsm-i Mechul
03,02,2015
18,09
Shanghai
(
Kalem İnledi başlıklı yazı
ism-i mechul tarafından
3.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
