kanadıkça aklımın zifir karanlığında susayan aşk
kalbimin eskiyen sevgilisi, ölüm kokusunda beklemekten...
suçluyum, su diye kendi kanımı içtim, yüzümde eşkiya kederin vebası
Hayallerim engelli takılmış oltanın ucuna
Soğuk odama pencereden giren güneş merhaba
Piç sevdalar işkencesinde
Çıldırmış düşünceler usumda
Benimki futursuzca siyah yalnızlık
korkularımı azat ettim
Zaman şahane yaşamak aslında bahane
Umarsızca zikretmeliyim adını
Kibir muhabbetin içine etmemeli
tualime umutlarımın resmini çizebilirim
Kırmızı pijamalarım eskimiş dökülüyor
Hele kalbim parçalanmış sevdaya yenik
Hasreti sineye çektim kızılcık şerberti içtim
Kendi masalımı anlatsam
Yer gök ağlayacak
Belki dolu yağacak
Seller taşacak
Süprüntü pislikleri yok edecek
yine ıskaladım
Sussammı acabaa ?
Şııııııııııt sus bakayım!
Tülay Aslan