BABA SEYFİ DOĞANAY
hasta,hasta konserler veriyordun
kalpl hastalığına rağmen
yaşam mücadelesi veriyordun
aslan gibi canın bedenin vardı
ölümün pençesine rağmen
gecelerde yaşamaya dayandın
tuncelinin türkü babasıydın
baba seyfi doğanay
şu baba seyfi doğanay
elazığın sevgi babasıydı
alevi zaza halkı
çüngüş,elazığ halkı
baba seyfi doğanayın
güzel sesine hayrandı
güler yüzlünü hep gösterirdi
insanların yüzüne gülerek severdi
baba seyfi doğanay
baba seyfi doğanay
tuncelinin,elazığın iyilik meleğidi
dersim,harput halkı
baba seyfi doğanayın
çiçek sesine hayran oldular
mert,dürüst,delikanlı,iyi insandı
baba seyfi doğanay
kalp hastalığı,kanser hastalığı
onu karanlıklara gömdü
yüreği hep iman sevgisiyle doluydu
şu baba seyfi doğanay adam gibi adamdı
ben baba seyfi doğanayın güzel yüreğine
güzel sesine hayran kaldım
tunceliden,elazığdan,türkiyeden,
istanbuldan güçlü güzel ses kral sanatçı kayboldu
sonsuzluklara gömüldü
kalmadı senin gibi güçlü kral güzel sesli canatçı kalmadı
baba seyfi doğanay
sonunda dayanamadın
pes ettin,pest ettirdi kanser hastalığı,kalp hastalığı
baba seyfi doğanay
dünya fani,dünya ölümlü dünya
hani bir meyvenin kökünden kaparısın ya
kökü olmadığı zaman yaşayamazlar
işte fani dünya insanoğlunun kökünü kopardığı için
senin gibi kral baba sanatçılar ölüyorlar
kara toprak oluyorlar
ömrün buraya kadarmış
baba seyfi doğanay
dünya malına tapanlar var
hiç düşünmüyorlar insanoğlu
dünya malı dünyada kalır
türkülerin,damarcıların kral babasıydın
zalim kader seni bizden erken ayırdı
kurtulamıyoruz zalim kaderin elinden
fani dünya zenginlere sultan,cennet oldu
bize ise ölüm,kara toprak oldu
baba seyfi doğanay
sen gittikten sonra
gülmüyor yüzüm,gülmüyorlar türkülerimiz,
damarlarımız,efkarlarımız gülmüyorlar
senden sonra çok ağladım
döktürdüğüm göz yaşlarımla
adını yazdım yüreğime
neden baba seyfi doğanay neden
neden iyi sanatçılar erken ölüyorlar neden
sen yoksun diye türkülerin dli,dilsiz kaldı
kanser ve kalp hastalığı sonunda başardı
seni bizden ayırdı
yüreğim kanıyor baba seyfi doğanay yüreğim
sen gittikten sonra
yaşamaya cesaretim kalmadı
dünya huzurunu görmedin
güzel,cesur sesine doyamadan çöküp gittin
baba seyfi doğanay
yıldızları tutamadığı gibi
mutluluk hayatını görmedin
güneş ışınlarını tutamadığın gibi
dost sevgisini görmedin
senin hakkını ödeyemem
baba seyfi doğanay
mezarı mezar yaptılar
içine seni gömdüler
aslan gibi canını bedenini
beyaz kefene sardılar
tabutun içine koydular
tabutun içinde öyle birisi varki
tabutun içinde türkülerin,
damarcıların en kral babası iyi insan
baba seyfi doğanay vardı
hep diyordun ya
duvarlarda konuşmuyor,dertlerimi bölüşmüyor diyordun
doğru baba dertlerimizi hiç kimse anlamaz,bilmez seyfi baba
sen gittikten sonra
yaralı yüreğime gömdüm seni
baba seyfi doğanay
sen gittikten sonra
türkülere hasret kaldım
senin gibi güzel türkülere hasret kalmışam
baba seyfi doğanay
türkülerine,güzel cesur büyük sesine muhtaçım
türkülere,damarcılara baba oldun
hayatımıza,yaşantımıza,mutluluk kireçi tutmuyor
sen gittikten sonra
türküler,damarcılar suskun kaldı
kara toprağın,kefenin,tabutun
ben olaydım baba seyfi doğanay
ölümlü hayat dünyamıza ayrılık çivisini çaktılar
sevdiklerimizden,sevenlerimizden çok erken ayırıyorlar
seversin taparçasına sevdiğin kızdan ayırırlar
vur kazmayı derin kaz mezarcı
mezarı geniş olsun
içinde babaların kral babası
baba seyfi doğanay yatacak
sen gittikten sonra
türküler,damarcılar ağlıyorlar
yalancı dünya sana
geceler gibi karanlık mezar oldu
ben şimdi kimi dinleyecem,
ağlayacam,efkarlanacam
baba seyfi doğanay
sensiz türkülerin,damarcıların,arabeskin
tadı,tuzu,şekeri olmaz,olunamazda
türkülerin yıldız babasıydın
damarcıların güneş ışıklarıydın
senin ile ağlardık,senin ile türküler söylerdik
baba seyfi doğanay nerelerdesin
mezardan kalk sen yerine ben yatayım
baba seyfi doğanay
ŞAİRİ,YAZARI:ÇÜNGÜŞLÜ ZAZA MAHSUN TUĞRUL
12.02.2015
ÖLÜM TARİHİ:30.01.2015
