Babalar bilirim, aðlamaklý...

Yüreði saðanaklý...

Sözü daðlamaklý...

Babalar bilirim, yüreði dað kadardýr.

Ýçindeki yaralar da dað daðdýr.

Aðlayamaz ki nefeslensin onlara göz yaþý saklý kýlýnmýþtýr.

Baba aðladý mý zayýftýr, güçsüzdür.

Baba aðladý mý çocuðunun gözünde kocaman bir sýfýrdýr.

Böyle öðretildi bize, aðlýyorum þimdi içten içe derinden derine.

"Baba aðlama" diyen bir ses istiyorum.

Ýçimdeki sancýyý kesecek bir ilaç istiyorum.

Babalar bilirim, lalenin ortasýndaki siyahlýða benzer içleri, çektiði her kutsal acýya bir siyahlýk bulaþmýþtýr. Bu yüzden bir yanlarý hep hüzündür. Alamadýklarý bir parça ekmek, götüremedikleri bir þiþe su, bir oyuncak... O olmazsa sahi kim alacak? Kýrýlmaz mý sanýrsýnýz babalar, cam bardak gibi yüreði olan babalar bilirim, düþtü mü paramparça olmaz mý sanýrsýnýz? Gülerim size. Nice kýrýk kalpli baba bilirim kalpleri yara bandýyla sarýlý... Bir öpüþle iyileþecek, bir gülüþle düzelecek, bir sýcak muhabbetle donanacak ve hürmetle ayaða kalkacak babalar bilirim.

Babalar da aðlar sevildiðini deðilse bile sayýldýðýný hissetmediði zaman.

Þairin dediði gibi "kara saplý bir hançer" sol yanýna saplanmýþ gibi sancýyarak içi acýr ve kimseye demeden gündüzü karanlýða taþýr karanlýðý zifte...Yaþarken ölür babalar kimse bilemez içindeki cenazeyi, gülerken aðlar kimse silemez yüreðinden süzülen gözyaþlarýný, tokken açtýr aslýnda bir güzel söze nasýl da muhtaç olduðunu anlayamaz kimse , susamamýþken dahi dudaklarý çatlak çatlaktýr, kalbi þerha þerhadýr. Tuz dökün bu gizli yaraya, deþin elinizdeki paslý çiviyle. Babalar kolay kolay ölmez be gülüm! Bir öldü mü de kolay kolay dirilmez be aslaným!

Babalar bilirim, çaresizce seyreder olaný biteni. "Çulsuz"luðun yüreðine vurduðu her sadmeyle bir kez daha sarsýlýr derinden. Onu vuran çulsuz kalmasý deðildir çulsuz etiketini sakýz gibi çiðneyerek yüzüne sarf etmesidir birilerinin. Yerle bir edilmesidir, severken azledilmesidir kalpten, terke zorlanmasýdýr. Kalkamaz asla yerinden... Ýki büklüm olur, kolu kanadý kýrýlýr. Üzülme sen koca yürekli adam, bu yüzyýlda asýl çulsuzluk kalpsizliktir, sevgisizliktir ve maneviyatý yitirip maddiyatýn kölesi olmaktýr. Kimse bir baba gibi gülümseyemez, kimse bir baba gibi þefkatle seslenemez, kimse bir baba gibi yanamaz! Ne bir trenin habire kömür yiyen motoru, ne de cehennemin ateþten daha ateþ narý...

Babalar bilirim, banka gibidir. Ne olursa olsun parasý olmalýdýr. Ýstenilen her þey onda olmalýdýr ve o anýnda alýnmalýdýr. Varlýðý hiçse, aðýrlýðý yoksa, deðeri bitikse, adý yitikse yine de babadýr o! Ceketini satar yine de alýr talep edileni, yüreðini kat kat eder yine de çabalar istenileni almaya... Ya alamazsa! Allah korusun, iþte o zaman yüreðinin tam ortasýna bir iri kurþun yemiþ gibi olur, kalakalýr olduðu yerde. Gözler sabittir ama aðlamaklýdýr. Dili doludur ama suskundur. Can vardýr ama ölüdür.  Yüreðinde biriken sevgi onu yitirdiðinizde çýkar ortaya. Hakkýn rahmetine kavuþtuðunda anlarsýnýz ne de kocaman bir boþluk býraktýðýný. Hoþluk içinde yaþamak varken kocaman bir boþluk içinde yaþarsýnýz yeriniz geniþlemiþtir fakat kalbiniz daralmýþtýr, çok sonra anlarsýnýz asýl zenginliðin kalbi olduðunu.

Babalar bilirim, çocuðunu kaybetmiþtir. Ýçinde bir ömür boyu yüreðinden akan nehirler biriktirmiþtir. Dolup taþmýþtýr özü, her sözü ayrý bir acýya banmýþtýr, yeri geldi mi Ah Nijad! olmuþtur, yeri, geldi mi Vedat...Kitap olmuþtur, sayfa sayfa yazýlmýþtýr her acýsý evladýnýn, nakýþ nakýþ iþlenmiþtir her sancýsý.

Kâh bir toplumsal eylemde kaybetmiþtir çocuðunu, kâh bir teröre kurban vermiþtir. Kâh bir trafik kazasýnda kaybetmiþtir çocuðunu, kâh içkinin, uyuþturucunun ve kumarýn tuzaðýnda yitirmiþtir. Her nasýl olursa olsun, nerede, ne zaman olursa olsun bir çocuk kaybedilmiþse bir anne ve baba da kaybedilmiþtir. Bir Özgecan aðrýsý saplanmýþtýr bütün kýz çocuðu olan babalarýn yüreðine, bir Cansu travmasý iþlenmiþtir iliðine kadar babalarýn ruhuna. Babalar bilirim dünyadaki bütün çocuklarý kendi çocuðu bilir. Babalar bilirim çocuðunun acýsýný bin kat fazla içinde yaþar.

Babalar bilirim okyanustur gönülleri. Her türlü pisliði alýp da temize çevirirler. Kirletmez onlarý bir damla kirli su, bir ýrmak dolusu leþ kokutmaz onlarý, bir göl kadar hastalýk tesir etmez onlara. Okyanus gönüllü babalar bilirim, atýk sözleri, kirli  özleri ve kem  gözleri alýp geri dönüþüme sokar. Onlarý revize, restore ve ýslah eder. Arýtýmýn sonunda sizi size tertemiz  teslim eder. Bir sihirli makine gibi çeker aklýnýzdaki her türlü zararlý kýymýðý, gönlünüzdeki her türlü kalýplaþmýþ pasý çeker içine, bakýþýnýzdaki umutsuzluðu siler, sözlerinizdeki anlaþýlmazlýðý berraklaþtýrýr. Toplumun temizlenmesinde önemli rol oynarlar. Modeldirler çünkü!

Babalar bilirim  atta'ya gitmiþ, bir daha dönmeyecek... Varlýklarý yokluklarýnda dahi yaþayan, yaþaran gözlere hatýralarý destek olan, darda kalan gönüllere emanetleri ferahlýk veren... Bu dünyada büyük iþlere imza atmýþ ve yürekleri sevgiyle iþlemiþ babalar bilirim. Gelip gittikleri bu yalan dünyada  "Bu adam benim babam" diye miras býrakan babalar bilirim.

Babalar bilirim gözleri yollarda...

Kulaklarý "Babacýðým" diyen sesi bekler.

Dudaklarý "Evladým" demeyi...

Kollarý sarýlmayý, kalpleri özlemeyi...

Koþun hadi gitmeden babalar atta'ya...

Onlarý saðken ihmal edip düþmeyin yaþarken ayný hataya...