Online Üye
Online Ziyaretçi
Hastalık ve sağlık bizim için deriz ama demesi kolay hastalıkla birlikte yaşaması zor.
Günlerdir "zona" diğer adıyla "gece yanığı" denilen bir illetle başım dertte.
Hiç bir yakınımda rastlamadığım sadece ismini duyduğum ve detayları hakkında bilgiden uzak olduğum bu rahatsızlık geldi ve beni buldu.
Ne diyelim, "hoş gelmiş". Bir süreliğine misafirimiz olacak...
Her şey tatlı bir kaşıntı ile başladı. Kaşıdıkça daha çok, daha çok kaşımanın yeri pembe bir cilt olarak kaldı. Ferahlamak ve enfeksiyona karşı biraz kolonya sonuç vermedi ve pembelik yayıldı orta kısımlar kahverengiye dönüştü daha orta kısımları da koyu kestane rengi görünümünü aldı. Uzaktan bakınca kabuklu yara gibi.
Hızını alamamış olmalı ki, artan kaşıntı ile birlikte serpiştirilmiş kum taneleri gibi pembelikler yayıldı. Sonra göz kapağım şişerek gözüm kapandı. Zonklama da dayanılır gibi değildi.
Cilt doktoru gördüğü ilk saniyede teşhisini koydu "zona"...
Gözde olabilirliği muhtemel bir hasar için göz doktorunun da görmesi gerekliymiş. Göz tansiyonu ve sinir dipleri taraması yapıldı sonuç üzüntü veren boyutlara ulaşmamış.
Şimdi pansuman, krem ve drajelerle normale dönüş yolundayım.
ZONA NEDİR?
Virüsün sebep olduğu bir cilt hastalığı. Geçmişte su çiçeği çıkaran kişilerde virüs, omurilikte uyuma modunda kalırmış. Genelde 50-60 yaş sonrasında bağışıklık sisteminin zayıflamasıyla stres de varsa şayet, uyuklayan virüs aktif olurmuş.
Zona bulaşıcı değilmiş ama küçük çocuklara su çiçeği olarak bulaşma yapabilirmiş.
Hastalığın iyileşme süreci dört haftayı bulabilirmiş...
Bizim evde biri üç aylık bebek, diğeri henüz beş yaşını doldurmamış ağabeyi...
Onları korumak için kendimi "sakıncalı" görüp odama hapsettim.
Dünür hanım imdadımıza yetişti sağ olsun, çocukları koruyor ve benim evdeki yerimi dolduruyor...
Hastalıkla savaşarak yaşam çok zor...
Sağlıklı ve mutlu günler...
Yurdagül Alkan.