Buz Tutmuş Ellerin
* BUZ TUTMUŞ ELLERİN *
Hangi romanın biyografisi ydi, antik kentlerde yoğunlaşan
Örselenmiş hikâyeleri onaramazsın, derin sessizliklerde
Kaç liman, kaç kent dolaştım, acılarım depreşince
Hileli bir gölge mi sandın aşkın zerafetini?
Zehirli sözcüklerinle, azgın nehirlerin öfkesi oldun
Buz tutmuş ellerin, üşütüyor beni
Alıngan bir bahar gülüdür san ki, ayaz yanığı dudakların.
Düşümde, bir narin balerin gibiydin
Gün batımı önceleri
Anılarda devinen, zamanı örtme
Arada bir anımsa
Susturduğun plakları konuştur
Nağmelere öfkeni yıkat
Dudaklarına şarkı yakıştır
Özleyen seni dinler, ve duyar
Hadi, saçlarını yeniden biçimlendir
Suskun kalma zamana
Biliyor muydun? hüzündür, adını koyduğum sensizlik.
Sen, Toros'un eteklerinde
Yıldızlarla konuşan , bahar sevinci
Şarkılara kattım sesini
Ay ışığında uyuyup kalmışsın
Uçuk mavilere göz dikmiş, gerdan kırışın
Hadi gel, misafirim ol bu gece
Durdur zamanı, bir volkan gibi savrul göklere
Bitsin içindeki asi kuşkuların
Sev beni sıcacık ellerinle, hadi gel, gel de bul beni.
Nuri Dağdelen
(
Buz Tutmuş Ellerin başlıklı yazı
Öz tarafından
8.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
