Babama Japonya'yý Sevdiren Kadýn-49

...

Maiko’ya kasa talimatýný vermiþ. Üç adette Ýskender söyleyerek, garson kýzlarýn arkadaki locaya getirmelerini söylemiþti. Ayumi önden arkasýndan Murat Usta da locaya girdi.

Loca beþ-altý kiþilik dar ama bir o kadar da þark usulü döþenmiþ, ayakkabýlarý çýkarýp oturulacak özel bölmelerden biriydi. Duvarda ufak birkaç el dokumasý Türk halýsý asýlýydý. Genelde özel müþterilerinin aðýrlandýðý yerlerden biriydi burasý...

“Hele siz lavaboda bir elinizi ve yüzünüzü yýkayarak kendinize gelin…” dedi ve onu lavaboya gönderdikten sonra Safa’ya “Seninki burada…” diye bir mesajý ihmal etmemiþti. Ayumi yaný baþtaki lavaboda elini ve yüzünü yýkamýþ, kâðýt havlu ile kurulanarak, ayakkabýlarýný çýkararak minderlerden biri üzerine adeta çökmüþtü.

“Söyle bakalým aþkým! Ne oldu sana?”

“Safa Kyoto’da bir kadýna âþýk olmuþ…”

“Anlamadým… Ne olmuþ?”

“Safa Kyoto’da bir kadýna âþýk olmuþ…”

“Bunu nereden çýkardýnýz? Hem beni söyletme… Safa sizi seviyor ve sizden baþka da kimseyi gördüðü yok… O asla baþka bir kadýna bakmaz. Bir yanlýþ anlaþýlma olmasýn?”

“Ama kendi aðzý ile söyledi. On beþ gün kadar kaybolmuþtu ya! Kyoto, Ayabe ve Tottori’yi gezip gelmiþti. Kyoto’da bir kadýnla buluþmuþ, açýkla dedim, o daha zamaný gelmedi dedi.”

Murat Usta tebessümle Ayumi Hanýma bakýyor, gülmekten kendini alamýyordu. Ayumi ise onun gülmesi karþýsýnda þaþkýnlýðýný gizleyemiyordu. Sinirlenir gibi oldu.

“Neden gülüyorsunuz? Anlattýklarýmda gülünecek ne var ki?” dedi.

“Aa… Benim safdirik kýzým… Sen bu saf ve periþan haline gülüyorum…”

“Ama neden?”

“Neden olacak?”

“Hem o safdirik de ne demek?”

“Benim kalbi temiz, hile bilmez saf kýzým demek…”

“Anlayamadým…”

“Safa’nýn Kyoto taraflarýnda bir Japon Kadýný aradýðý doðrudur. Ama bu konu beni de aþar…” diye söylemesi Ayumi Haným üzerinde soðuk bir duþ etkisi yaptý. Kendini toparlar toparlamaz sordu.

“Gezinin bir kadýnla alakalý olduðu doðru yani… Ve bu konuyu siz de mi biliyorsunuz?”

“Evet, Safa birçok hususu benimle paylaþýr. Sadece Safa deðil, birçok dost; dert ve sýkýntýlarýný, hatta acý ve sevinçlerini benimle paylaþýrlar.”

Murat Usta; kýsa boylu, biraz göbekli, beyaz ve ablak yüzlü, çakýr gözlü, yaþý kýrký aþmýþ bir adamdý. Þen ve þakrak, hiçbir olaya takýlmayan, dert ve kasavet çekmeyen, yemeyi ve yaþamayý seven bir tipti. Veya en azýndan öyle görünen biriydi. Onunda içinden çýkmadýðý, kendi kendine problem ettiði dertleri elbette vardý. Ama bunu kimse bilmezdi. Herkesi konuþturur, dertlerini dinlerdi ama kendi derdi olsa bile bundan kolay kolay kimseye bahsetmezdi.

Aylarca aylak aylak gezmiþ, yemiþ içmiþ, girip çýkmadýðý mekân býrakmamýþ biriydi. Aya-san adýnda bir Japon Hanýmla evlenmiþti. Nerede tanýþmýþ, onu nasýl ikna etmiþ ve onunla nasýl evlenmiþti, kendinden baþka bilen de yoktu.

Aya-san da cana yakýn, munis bebek yüzlü bir hanýmdý. O da dertlenmeyi sevmez, sýrrýný ortaya dökmez, sýkýþtýrýlsa bile hemen konuyu kapatmaya çalýþan bir yapýsý vardý. Ondan da bir kýz ve bir oðlan olmak üzere iki çocuklarý olmuþtu. Geçinip gidiyorlardý. Murat Usta ona aþkým diye takýlýr, ne zaman fýrsat bulacak olsa yanaðýna bir buse kondurarak rahatlardý. Diðer yanda ise Aya-san bir genç kýz gibi yüzü kýzarýp utanýrdý. Yine de kocasýna hiç ses çýkarmazdý. 

Ayumi Haným kendini bir boþluðun içinde buldu. “Desenize bir benim haberim yokmuþ… Ben ne kadar saf ve aptalmýþým… Safa’yý sevmekle ne kadar hata etmiþim…”

“Aa… Öyle deme kýzým…”

“Ama Murat Baba þu erkeklere de hiç güven olmuyor ki?”

“Bak öyle deme… Kýzarým sonra! Söylediklerini haydi bana desen alýnmam, doðru derim. Ben tüm kadýnlarý hatta güzel olanlarla daha çok yarenlik etmeyi, diðer adýyla gevezelik etmeyi, þakalaþmayý severim… Ama Safa yaþýna göre çok olgun biri… Eðer Safa’ya da güvenilmeyecek ise yeryüzünde güvenilecek hiçbir kimse kalmamýþ demektir.”

“Peki, þu bir Japon Kadýný mevzuu nedir? Kyoto hala birçok geyþanýn ve geyþalýðýn hüküm sürdüðü bir yer. Japonya’nýn eski baþkenti olmasý sebebiyle soylusu kadar yosmasý da çoktur.”

“Safa asla sizin zannettiðiniz gibi biri deðildir.”

...

Devamý Var

...

Ant-150515