Elbette...
Bilemezdim
Çünkü başka nedenlerdeydim
Önce dinledim, sonra imtina ettim
Çözümsüz bir vakıa gibiydin, ümitlendirmedim
Hesapsız bir akılla yaşamayı seçtin, arzularımdan geçmem dedin
O an sessizliği seçtim, düşünmeni bekledim, fakat sen adeta heves gibiydin
Takdir hakkına müdahale edemezdim, kendi kendine hakikate bulabileceğini bekledim
Mustafa Cilasun