Uykusuz gecelerde, seni düþünüyorum

Þimdi ilk kez sevmenin, kaygýsý içindeyim

Bu kaygýlarla yine, peþinden koþuyorum.

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Kaygýlar yüreðimde: ya çýlgýnca seversem?

Karasevda çekerek, bir anda delirirsem

Ölümüne güvenip, Ýlk defa yenilirsem

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Ahu gibi gözlerin, ellerin, dudaklarýn

Acýmasýzdý bana, bensiz geçen yýllarýn

Haykýrdýkça sevdamý, duymadý kulaklarýn

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Bilmesinler ismini, hafýzamda saklarým

Kimse duymasýn diye, usulca fýsýldarým

Dinlemesinler diye, þarkýmýzý yazmadým

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Gün oluyor bir tablo seyrediyormuþ gibi

Mutlu heyecanlarla doluyorum karþýnda.

Gün oluyor eski bir Yunan heykeli gibi

Ölümsüz cazibenle büyülüyorsun beni

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

 Gözlerinin büyüsü gözlerimde kalýnca

güçsüzlüðüm aklýma geliyor istemeden

Olabilecekleri, düþünmek korkutuyor

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Gökyüzüne bakýnca, sonsuz evren içinde

Küçücük ve çaresiz olduðunu anlarsýn;

Ayný þey düþündürür, güzelliðin de bana.

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Gün olur mavilerde, ya da kýrmýzýlarda,

gün olur karalarda yaþýyorum seninle.

Dudaklarýndan çýkan, her kelime bir kabus

Kulaklarýmda çýnlýyor, karanlýk çocuk sesin.

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Sonra sana has kokun; çýldýrtýcý bir esans

Esmer bir akþam üstü, hüzünlü bakýþlarýn

Görebildiðim her þey, seni sevmem içindir.

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim

Senden uzaklaþtýkça, yaklaþýyorum sana.

Mutluyum yaklaþýrken, korkum uzaklaþmaktan

Sana hiç sevdiðimi, söyleyemeyeceðim.

Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim