Kış Gibiydi Gurbetlik Benim Yanlızlığıma...
Kış gibiydi gurbetlik benim yanlızlığıma....
Kendimi öylecene bırakmıştım odanın boşluğunda;
Bakınıyordum dört duvarlarıma..
Duvarlar soğuk!
Takılıyordu gözlerim dört kare çerçeve içerisindeki resimlerimize;
Hüzünlüce vede sessizce , gözlerim buğlu vede yaşlı,
Odanın içi görünüyordu ağlamaklı, bulut mavisi renk sarmıştı odayı,
Sanki yağmur damlaları dökülüyordu gözlerimden ben ağlamaklı!..
Ben bakınıyordum öylece dalgınca odanın içi alaca karanlıkta,
Ruhumun derinliklerinde çok yaralıydım hiç kimseler ısıtamazdı üşüyen bedenimi...
Annem seni aradım durdum bu yabancı diyarlarda;
Kış gibiydi gurbetlik benim yanlızlığımaaa.....
Penceremden dışarı bakınıyordum, hiç kimseleri umursamıyordum !
Bedenim ayazlar içindeydi ruhumu ısıtmaya çalışıyordum ...
Kendimde anlamıyordum buraların soğukluğunu, insanlarının buz dolabı gibi olduğunu;
Öylece boşluğa bakar gibi yaşıyordum kış mevsimini atamıyordum bedenimden Yanlızlığımı,
Mevsimlerde ağlamıştı bana, benim yanlızlığıma..,
Ha bire tipi gibi kar yağıyordu metrelerce...
Bir kış günüydü alışık olmadığım bir durumdu gurbetlik benim yanlızlığımaaa.... .
Dönüş Korkmaz...
Wederath`dan...
5. KASIM. ikibinonbeş....
(
Kış Gibiydi Gurbetlik Benim Yanlızlığıma... başlıklı yazı
Mosell 07 tarafından
5.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
