Hikaye / Toplumsal Hikayeler

Eklenme Tarihi : 13.11.2015
Okunma Sayısı : 1073
Yorum Sayısı : 0
Kısa bir soluklanmanın ardından devam etti... ''Bak, dışarıdaki insanlara... Birbirlerinden ne kadar da uzaklar... Kimsenin kimseye eyvallahı yok... Ağızlarını açmaya korkuyorlar... Neden biliyor musun...?''

''Sen, yoksun diye mi...?''

Acı bir gülüş daha duydum... ''Evet... Beni yok ettiler... Beni istemediler... Bana hayatlarında değil sadece dillerinde yer verdiler... Dillerinde hep vardım ama ne hayatlarında olabildim ne de yüreklerinde... Oraya sığdıramadılar beni... Bunun sebebi de insanlardaki bitmek bilmeyen sahiplenme duygusu... Onun dozajını ayarlayamadılar... Herkes bana sahip olmak istedi... Bana sahip olabilmek için paylaşmayı değil birbirlerini saf dışı etmeyi denediler...'' Pencerenin yanına gelip dışarıda tuhaf bir şekilde dolaşan insanları işaret ederek; ''Bak... Sonuç ortada...'' dedi yine acı bir gülümseme ile...

Ne diyeceğimi bilemiyordum... Haklıydı... Hem de yerden göğe kadar haklıydı... Nutkum tutulmuştu... Ağzımı konuşabilmek için değil sadece nefes alıp verebilmek için açıp kapatıyordum... Kelimeler boğazıma kadar gelip orada düğümlendiği için cümleleri kuramıyordum... Bu boşluğu yine onun sözleri doldurdu...

''Üzgünüm, sana yardımcı olmayı çok isterdim... Ama benim yapabileceğim bir şey yok... Bu, onların seçimi ve ne yazık ki sonuçlarına katlanmak zorundalar...''

''Peki sana ihtiyacı olan diğer insanlar...?''

''Senin bana ihtiyacın vardı, geldin... Beni buldun... İhtiyacı olan ama gerçekten ihtiyacı olan beni bulacaktır merak etme... Hem ne demişler, arayan Mevla''sını arayan belasını...'' dedikten sonra yüzünde bir tebessümün belirdiğini fark ettim... O tebessüm ile içim güven dolmuştu... Sanki herkese fırtına olan hava bana günlük güneşlik geliyordu.... Onunla birlikte ben de tebessüm etmeye başlamıştım...

En sonunda tekrar görüşene kadar vedalaştık... Evet, diğer insanlara bir fayda getirememiştim... Çünkü Güven; söylediklerinde sonuna kadar haklıydı... Hem ne demişler; nush ile uslanmayanı etmeli tekdir, tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir...
 
( Yokluğunda - 8. Bölüm başlıklı yazı 4harf1kelime tarafından 13.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.