Sevda yaralı kuş yürek hanemde
Altın kanat taksam uçmuyor artık
Kalmadı içimde gam da önem de
Gönül ektiğini biçmiyor artık
Verdiğin sözleri unuttum attım
Kendime düşlerden dünya yarattım
Ne tür acı varsa hepsini tattım
Yürek en zorundan kaçmıyor artık
Sevdiğin gözlerim yaşta boğuldu
Kalbimde ümidim bir bir dağıldı
Keder çeşmesinden ömrüm sağıldı
Sebepsiz hayaller seçmiyor artık
Kafestir bedenim çektiğim derde
Azabın her gece bölüyor dörde
Bin türlü yaranın dermanı var da
Gönlümdeki çıban geçmiyor artık