Sabahları gözümüzü birlikte açtığımızı..
Doğan Güneş’e seninle merhaba dediğimizi..
Mehtabı başbaşa seyrettiğimizi;
Ve göz kırpan yıldızlara beraber baktığımızı..
Ellerin elimde mutlu,uykuya daldığımızı..
Kim nerden bilecek,nasıl bilsinki ?
Geceleri seninle mutlu dalarız uykumuzda..
Tebessümün karışırken RABB’ba yalvarışımızda…
” Ölüm bizi ayıramaz..” bir türkü vardır hani ya..
” Ayrılsak ta beraberiz..” türküler ve şarkılarda..
Yıllar boyu bu şarkı dilimizde,
Kim nerden bilecek,nasıl bilsinki?.
Düşünce ve aklım hep gerilerde..
Tam ellisekiz yıl öncelerinde…
Gülyüzünle tanıştığım günlerde..
Gün gelir toprakta çürürüm ben de !..
MAHŞER’de yaşarsın zerrelerimde..
Kim nerden bilecek,nasıl bilsin ki ?.
Sözümona yılların şairiyim..
Sana lâyık dedildir bu şiirim..
Tebesümlerle bakarsın,bilirim…
Necm-i hayat söndüğünde gelirim…
Son nefesi verir vermez ordayım..
Ben herzaman yanındayım,ordayım..
Burdayım zannederler hep ordayım..
Seninleyim,yanındayım,ordayım..
UYANACAĞIZ GÜZELİM BİRLİKTE …
ALLAH bilir VEL BAS-Ü BADEL MEVT’de..
Mehmet Cemalettin Bayhan
ERDEK-14.01.2016