Derin ithamlarla soluklandýðý bir gölgenin mimarýydý yoksunluðu.

Yoksunluk addedilen miydi de azmettiricisi hüsrandý yoksa varlýðýnýn kýmýltýlarýna rehin verdiði kaçkýn düþleri miydi, her gecenin safran sarýsý gölgelerinde yetim düþtüðü?

Sonsuz bir mihraptý, sonsuz bir dürtü aslýnda aslý astarý olmayan bir hikâyeydi esir düþtüðü ve her seferinde maðlup geldiði.

Hiçliðin faturasýný kesmiþti bir kez hayat ve eninde sonunda varacaðý noktaya ermiþti de.

Ergen düþlerin eðreti sessizliðinde ve her sesli düþündüðünde, yüreðine ses olan hýçkýrýklardan mustaripti bir o kadar. Ne de olsa düþ sancaðýna çekmiþti hayallerini belki de hayal etmekten hicap duyduðu o aykýrý istemlerinde kýstýrýlmýþlýðý kadar da ayan beyan iken yalnýzlýk türküsü.

Sulak araziler nasýl dolduruþa geldiyse ve nasýl maðlup olduysa her yeni muharebede, belli ki öksüzlüðü kadar da yüzüne gözüne bulaþmýþtý kesilen ahkâmlardan payýna düþen ne ise.

Sarý saçlarýný rehin vermiþti madem geçen yýllara ve mademki asýlý kýlmýþtý aykýrý nüansýný o devingen rüyalarýn lafýný etmeye deðmezdi hiçliðin tokadýyla muhatap olmayý kanýksamýþken.

Gölgeli rahlelerde, soluk mihraplarda, aykýrý nizamlarda ve satýlmýþlýðý dürüst cümlelerin pek de alýþýk olmadýðý bir boyutta nifak sokmuþtu hayatla arasýna.

Mimlenmiþ olan tüm gölgeler en yalýn ve en sýra dýþý arkadaþlarýydý. Anlamsýzlýðýn boyutsuzluðunda debelenen onca sancýyý da görmezden gelemezdi.

Son bir izlek ve son bir hatýra iken elinde kalan, tüm gidenlerin ardýndan tefe tutulmuþken insanlýk ve coðrafyasý hele ki onca hegemonyanýn sýðlýðýnda, kýrýk bir cetvel de iþini görürdü doðrusu.

Ýþ bilenin, kýlýç kuþananýndý ne de olsa. Hem fena mý olurdu, bunca kara çalmýþlýðý dünyanýn pembe bir pencereden sarkýtýlan pamuk beyazý saflýðýnda, bir çocuk sevince mahal vermiþken.

Sýra dýþý nizamlarýn, boyutsuz ve güncellenmemiþ doðrularýn hangi sýrrý olabilirdi ki bunca patavatsýzlýðýn görmezden gelindiði? Hem belli mi olurdu da; bir gece yarýsý aniden doðardý güneþ…

Sona ramak kala, sessizlik bölünmeden ve kaþlarýný çatmadan yeniden umudun týnýsý yola koyulmalýydý. Koyulmalýydý ki, evren bölünmesin ve aðlamasýn çocuk ve masum izlekleri doðmamýþ masumiyetin bakir týnýsýnda henüz kaybolmamýþken insan ýrký.

Dipsizliðin göreceliði, boyutsuzluðun þeceresi ve görünmezliðin kýblesinde boy verecekti umut baþaklarý ve satýlmýþlýðýn pervasýzlýðýnda utanacaktý kötülük ve henüz çetelesini tutmamýþken, Azrail bile yorgun düþecekti çalacaðý hayatlarýn istilasýnda yoldan çýkmamýþken henüz güzel ve çirkin.

Güzel, güzel olalý ve kaybettiðinden beri dengini, sorularla muhatap olmaya da hiç mi hiç gerek yoktu.

Çirkinliðin müsveddesi, göreceliðin sarhoþluðu, demli bir aþkýn çeperinde takýlý kalan o son hýçkýrýk…

Razý gelmesinden ziyade, kader izin vermeliydi.

Sona kalmýþlýðýndan ziyade yeniden baþlamaya ant içmiþti.

Aykýrý olmasý deðildi sorun ama uyumsuzluðu en babayiðit ve menfi çalýmdý hiçliðin kýrýntýlarýna doyamazken akbabalar.

Satýlmýþ bir ruh deðildi üstelik. Olsa olsa rehin verdiði bedeninin en aykýrý muhafýzýydý ruh bildiði o koza. Ve en içli ve de pervasýz gölgeydi, sonsuzluðu mihrap bellemiþ ve çatýlmýþken kaþlarý görmediði yüzlerin.

En dinç ama en de yorgun olmasý gerekirken, en yanlýþ ama doðrularý aramaya baþ koymuþken…

En sýkýcý yine de neþenin payidar kýlýndýðý.

En sýradan ama sýra dýþýlýðýn mizacýnda takýlý tuttuðu kýrýk bir düþ pervazýnda, göreceli bir mutluluða sýðýnýp da açýkta kaldýðý.

Göstermelik olmasa da göreceli bir maðlubiyet duygusu ve görünmezin indinde görmeye doyamadýðý ve hissettiði engin huþu.

Durgun ama coþmaya hazýr bir nehir yataðý.

Suskun ama cebelleþirken bir dünya imge ile.

Sýradanlýðýn peçesini taksa da o tok sesi yalýn ve gönülsüz ithamlarda saklý tuttuðu.

Kurutulmuþ bir çiy tanesi kadar donuk mu da ýslak bir zeminde kayýp düþmeye hazýr iken o ayaklarýnýn altýnda koca bir buz kitlesi?

Ansýzýn sýrtýna deðen rüzgârýn tokadý ile baþlamýþtý iþte güne. Günlerden gün beðenecekse sekizinci günü olmalýydý yedi haneli haftanýn.

Baharýn coþkusunu es geçemezdi ve asla sükût etmemeliydi vicdaný, bilfiil ötelenmiþ bir mihrak kadar tehlikeli iken boyutsuzluðun çýtasý anbean yükselirken.

Hangi gamsa ya da hangi minör belki de alfabedeki en uyumsuz harf.

Bir rota ya da izlek hatta kerrat cetvelinin o bölücü ve çarpýcý zihniyeti: Bölmelerden yorgun düþse de çoðalmaya doyamazken sonsuzun hanesinde saklý hangi sayý ise.

Esir düþtüðü girdapta hatta asýlý kaldýðý o görünmez kancada belli ki yolsuzluðun yola gelmeye hazýr nidasýnda, gölgeli bir suret iken, her nasýlsa görünmezliði marifet bellemiþ.

Ve kararýný verdi düþmezden önce yola.

En aykýrý istikamette tayin etti rotasýný: Olmazýn oluru bir düþ’e rast gelmiþken yola çýktý vakitlerden vakit beðenip, kaderin çizelgesinde peyda olan o adsýz kimliði ile.

Yola çýkmýþtý artýk tüm hengâmesini arkasýna alýp kayýp dirayeti ile insanlýða hizmet vermek adýna.

Bir melek saflýðýnda, bir masal tadýnda.

Adý umuttu kýsaca, adý aþktý iþin aslý, adý niyetti iyinin kazandýðý.

Adý varlýktý, yoksunluðu gerçek manada yok sayan ve yoksunluðunu tüm müspet duygularýn her halükarda izlek bilen.

Adý olmayan tüm þarkýlara nazire eden boyutsuzluðunda yola çýktý umut zerrecikleri, gök kubbenin eþliðinde ve Tanrý’nýn himayesinde…

Mýrýldandý sadece ve esecekti az sonra en güçlü rüzgâr, tozutan evrenin sapmýþ rotasýný yeniden tayine etmeye gönüllü.