(Her zaman olduğu gibi sözümüz PKK’lı Kürtleredir.)
Türk polisine:
Dert etme yiğidim! “Olmuyor” diye…
Olmuyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Adam gibi “Gel” dediğin çizgiye
Gelmiyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Kâh Van’dan kâh Sur’dan kâh başka yerden
Bıktık… Taşlı, molotoflu haberden
Tazyikli sulardan… Gazdan… Biberden
Yılmıyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Vur! Diz çöktür PKK’nın itini!
Kır! Parçala! Kemiğini, etini!
Göster… Bilsin Türk’ün asaletini!
Bilmiyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Eşkıya kudurmuş… Hep dönmüş gözü
Kırk yıldır geçmiyor mollanın sözü…
Bölücü şerrinden milletin yüzü
Gülmüyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Hiç acıma sakın insan sanıp da
PKK’lı Kürt de aynı… Rus, Sırp da…
Bir darbeyle yere kapaklanıp da
Ölmüyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Ne “git” ten anladı hain ne “gel” den…
Ay-yıldız’ın düşmanıymış ezelden
Türk’ün: “Çalacaksın” dediği telden
Çalmıyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Kıymeti yok… Söylesek de yüz kere
Ne kışla bildiler ne de teskere
Vatan için Kürt, oğlunu askere
Salmıyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Kürt(!) anası unutmamış haç’ını
Başımıza belâ etti piç’ini
“Ben ettim… Sen etme!” deyip saçını
Yolmuyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Ebedîdir bizde vatan sevdası
Şehâdet… Mehmet’e cennet sefası…
Bunu… Asi Kürd’ün odun kafası
Almıyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Boşa yeltenmesin hainler erk’e
Ya ölmeye mecbur veyahut terk’e
Vatanın doğusu Müslüman-Türk’e
Kalmıyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Hoc’oğlu der: ARTIK ÇÂRE DEĞNEKTE…
Bu ihanet can evime değmekte…
Kürt(!), felahı Türk’e boyun eğmekte
Bulmuyorsa… Sık kurşunu gebersin!
Ahmet KÖKEN