Ev hanýmlarý misali temizlik yapýyorum. Kimi zaman yerin yedi katman aþaðýsýna inip sözde sanatçýlarý fýrçalýyorum. Kimi zamanda deli cesaretime þaþýp, rütbelilerin düðmelerini söküyorum. Sahi deðiþiyordu deðil mi memur kanunu?

Biri gitse diðeri geliyor. Düþman uyumuyor. Bizlerse ders çalýþmak için içtiðimiz kahvelerle en fazla iki saat ayakta durabiliyoruz. Yýllar geçtikçe akýl almaz darbeler yaþadýk. Hiçbirinde yoktu cesaretimiz. Hiçbirinde olamadý tek yürek milletimiz. Düþman tabi ki de fýrsat bilecek, zamana yayýlmýþ kahpe zaferlerini. Oysa akýl almaz darbeler yaþanýrken, bizlerde akýl almaz olmuþtuk. Derinlere gizlenmiþ tarihin kirini silmek istiyorum. Ellerim nasýr tutmuþ, uzanýyorum umutlarýmýn gölgesinde. Dilimde hakikate susamýþ bir dua var. Kabul edildi diyene kadar Rabbim hep bu acýyý çekecekmiþiz gibi...

Dost gibi görünenlerin alayý düþman. Birlik gibi görünen ordumuzun alayýnda yuva kurmuþ düþman. Sarmýþ her yanýmýzý ihanet. Göz gözü görmüyor, söz sözü iþitmiyor. Herkesin yüzünde adýný koyamadýðý bir tedirginlik. Sýhhatine düþkün teyzeler, saðlýktan bihaber gençler ölümle burun buruna. Darbe, maskesiyle geldi. Yüzünü göremedik ilkin, sonra Allah'ýn da yardýmýyla defoldu. Darbeyi geri püskürttü milletimiz. Yeni umutlar yeþerdi yarýnýn çocuklarý için...

Yenikapý'da tek yürek oldu milletimiz. Ellerimizde Türk bayraklarý. Kýrmýzý beyazdý rengimiz. Dillere destan oldu hürriyet kavgamýz. Batýya gözdaðý oldu vatan aþkýmýz. Avrupa'nýn dilinden düþmez oldu milli mücadele þarkýmýz. Ýþte böyle böyle yeniden can buldu Osmanlý ruhumuz.

Dillerde tekbir, kalplerde zikir ve istikbalimiz için geliþen fikir ile çýktýk yola. Ne anne evladýný düþündü o vakit. Ne evlat bir daha ailesini göremeyeceði endiþesiyle uzak durdu cenkten. Osmanlý diyorum azizler Osmanlý... Doðduk yeniden.

Elhamdülillah...