Kaldırım taşları ömrüm,
Yaşlandıkça akıp gidiyor ayaklarım altından.
Durdurmak, durmak kadar mümkün.
Çeşit çeşit kaldırım taşı dizelenmiş,
Her biri ayrı düzen.
Ve üzerlerinde bir ben birde gölgem,
Yürüyorum.

Bu taştan günleri yürüdükçe bırakıyorum geride.
Kimi uzun sürüyor geçmesi,
Kimi bir anlık hayal misali.
Bazı taşlarsa eğri büğrü konmuş önüme.
Geçip bıraksam da geride;
Ömrümün kadırım taşları bu günler,
Acısı var yüreğimde.

Yürüyorum,
Yol ne zaman biter bilmem.
Attığım her adım da hafta geride kalıyor.
Bir gün bu taşlar bitecek,
Ayaklarım ondan böyle titriyor.

Bu kaldırım taşları benim ömrüm.
Taşlar biterse artık yürüyemem, ölürüm...

 
2010 İzmir
İsm-i Mechul

( Kaldırım Taşları başlıklı yazı ism-i mechul tarafından 23.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.