TASAAVUF ÝLAÇLARI -(4) TEVEKKÜL 

Tevekkül ; " Allahu Teala kendisine sýðýnan her insanýn ihtiyacýna yetiþir, ummaddýðý anda rýzýklandýrýr

herhangi bir iþin, dinen, örfen sebeplerine yapýþarak gayret gösterip, neticeye ihlasla teslim olmaktýr. Yani sonucu Allahü teâlâdan beklemek ve bu sonucun kendisi için mutlaka hayýrlý olduðuna inanmaktýr. Doðru sebebe yapýþan doðru netice alýr

Kullarým Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben pek yakýným. Bana dua ettiði zaman dua edenin duasýna cevap veririm. Öyleyse, onlar da Benim çaðrýma cevap versinler ve Bana iman etsinler. Umulur ki irþad olurlar.” (Bakara Suresi, 186

Ve bir hadis derki 

Ölümden sonra karþýlaþacaðýnýz þeyleri bilseydiniz iþtahla yemek yemez, su içmez, gölgelenmek için evlere girmezdiniz. Daðlara çýkar göðüslerinize vurur ve kendiniz için aðlardýnýz. Aah, keþke dikilen ve meyvasý yenen bir aðaç olsaydým derdiniz 

Bunu bir kissa ve siirle anlatalim sevgili okurlar 

Hazkil aleyhisselâm'ýn diðer bir lakabý da Zülkifl olup Hz. Eyyub' un oðullarýndan Þeref olduðu bildirilmiþtir. Kendisi Þam diyarýnda hakk'ý tebliðde bulunmuþtu.

Vaktiyle Ýrak'ta Vasýt tarafýnda Dâverdân denilir bir kasaba varmýþ. Orada veba salgýný olmuþ, ahalisi bundan kaçmak için memleketlerinden çýkmýþlar, fakat hep telef olmuþlar. Sonra Allahü Teâlâ onlara yine hayat vermiþ. Bir de israil Oðullarýndan cihadla emrolunan bir kavim muharebeden korkup vatanlarýndan çýkmýþlar, kaçmýþlar, fakat yine ölmüþler, periþan olmuþlar. Nihayet Allahü Teâlâ onlara tekrar hayat vermiþ, Allah yolunda muharebe etmelerini emretmiþ.

Bir gün Hz. Ömer namaz kýlarken geride iki Yahudi varmýþ. Hz. Ömer rükûa varýrkan hava yapar yani rükûda kollarýný böðürlerine kýsmayýp serbest ve aralýk tutarak dizlerine kor ve karnýný çekik tutar ve bu suretle rükûda merdane ve metin bir vaziyet alýrmýþ. Bunu gören Yahudilerden biri diðerine «bu o mu» demiþ. Hz. Ömer namazý bitirince birisinin «bu o mu» dediðini söylemiþ.

Yahudiler : «Biz kitabýmýzda Allah'ýn izniyle ölüleri dirilten Hazkil'e verdiðini verecek demirden bir boynuz buluyoruz» demiþler.

Hz. Ömer'in «Biz kitabýmýzda Hazkil ve isa'dan baþka Allah'ýn izniyle ölülere hayat veren kimse bulmuyoruz» demesi üzerine :

«Biz Allah'ýn kitabýnda sana nakletmediði Peygamberler buluyoruz» demiþler.

Ömer de : «evet» demiþ.

Bunun üzerine Yahudiler ölülerin dirilmesine gelince :

«Sana þunu söyleyeceðiz ki, israil Oðullarýna veba vaki olmuþtu. Bunlardan bir kavim çýktýlar, bir mil gider gitmez, Allah bunlarý Öldürdü. Bunlara bir duvar çevirdiler, kemikleri çürüdüðü zaman Allahü Teâlâ Hazkil'i gönderdi, üzerlerinde bir müddet durdu. Allah da bunlarý bu yüzden öldükten sonra dirilmeye mazhar kýldý» dediler diye de rivayet edilmiþtir.

Allahü Teâlâ bu hakikatleri Kur'ân-ý Kerîm'de þöyle beyan eder :

— Bakmaz mýsýn o kimselere ki? Ne acaib baksana þunlara ki, binlerce kiþi olduklarý halde ölüm korkusuyla diyarlarýndan çýktýlar. Allah da kendilerine «ölün» dedi. Sonra da onlara yeniden hayat verdi, öldükten sonra dirilmeye mazhar oldular.

Ölmeyelim diye kaçtýklarý zaman korktuktan baþlarýna geldi, öldüler, fakat ölüm içine düþüp adeten «öldük» dedikleri bir anda da akla hayâle gelmez bir þekilde tekrar hayat buldular.

Allahü Teâlâ bunlarý kitabýnda hatýrlatýrken, ölümden, ilâhî hüküm olan vazifeden kaçýp kurtulmanýn imkâný bulunmadýðýný ve boyle yapanlarýn korktuklarýna daha çabuk ve daha feci bir þekilde uðrayacaklarýný ve hattâ Allah murad edince hükmünü infaz etmek için ölüleri dirilteceðini ve binaenaleyh ölmekle kurtulacaklarýný zannedenlerin de kurtulamayacaklarýný beyan buyurmuþtur. Hasýlý ilâhî hükümden kurtulmak için ne ölümden kaçmanýn, ne de ölüme koþmanýn akýl kârý olmadýðýný anlatmýþtýr. Ne ilâhî hükümden kaçýlýr, ne de Allah'tan ümit kesilir!..

(Bakara Sûresi

Güneþin aglayýp da ateþ döktügü

Senin aþkýndan gökkubbenin çöktügü

Bismillahýn þeytaný kökünden söktügü

Senin adýn senin þanýnla ALLAH"IM

Biz sana sýðýnýrýz sen Yücenin en yücesisin Amin

HARUN YILDIRIM