Sükûneti milat bilen düþlerden de

Cafcaflý, solan batýlý belki de külliyen yalan,

Demek maharet

Yorgun sarnýcýn dibinde

Ve kýrýk bir heceye yaslamýþken baþýmý.

Sýnýrlar, sýnýrsýzlýðýn gölgesinde bir karartý

Ve yeknesak hükümlere delalet

Varsýl hâkimiyetin kaygýlarý.

Sýrýk düþler, cüce yok oluþlar;

Sýrra kadem basan revnak tümcelerin simsarlýðýnda

Yalana boyanmýþ kâinat.

Ýçin için kaynayan kazanlarda piþtikçe dirayet

Ve kovuþturan asýlsýz tümcelere saldýðým

Salkým saçak kalan ölü yarým.

Mademki sorumluyum yarýnlardan,

Ýliþtirdiðim dünlere yüklüyorum anlamsýzlýðýn kýrsalýný.

Sinen mi sindiren mi?

Sirenlere boðduðum iç tufanýmýn ayak sesleri:

Hadi gel de gör ve al payýný,

Diyen siluetlerde baþýbozuk o kefaret

Yine de hakkýný teslim ettiðim mülkiyet:

Ben’den gayri,

Bensiz koðuþlarýn soluk duvarlarý…

Hangi sözden kapsam da nem,

Hangi izleðe sýðdýrsam da metanetimi,

Tümden gelen coþkumun zafiyetine yeni düþüyorum ansýzýn

Ve sýzýyorum anbean nem yüklü gözlerimden,

Süzüyorum sadýk gölgemi:

Miladýný unuttuðum dünlere erdikçe,

Ermeyi bilmediðim yarýnlarý kovalýyorum günbegün.

Kâfi, demek düþse de payýma

Payidar ömrün kýrýk raconunda

Ve esrik yüklü bir aklýn güncesinde

Soluduðumdan ziyade solduðum

En naif gülün yapraðýna kondurduðum

O busede saklýyorum görünmez kehanetini

Anlýk sürtüþmeler varamazken menzile

Ve dokunaklý bir þarkýnýn kayýp güftesinde.

Akýl mý benim ki, demenin de ötesinde

Erdiremediðim aklýn sadýk ve kayýp bir hücresine

Rehin býraktýðým yüreðin diyetini ödüyorum:

Bilinmez bir gölette ölmeye meylettikçe

Ve usulca sokulduðum

Arsýz hazinesinde gömme haznemin.