Bir acıdır,

Köşede duran benliğim

Hangi şarkıya baksam bir gam huzmesi

Ve cebimde gözümün yaslı hecesi.

 

Uzanıp göğün tozunu alamıyorum.

Çok da zeyrek işi değil ama,

İçim çekmiyor değil vuslatı.

Ah dökebilseydim keşke geceyi eteklerine…

 

Yanımda yalnızlığın kutlu yürüyüşü,

Bu sevdanın kaçıncı düşüşü,

Haleplilerin kaçıncı ölüşü,

Ve ekmeğin parçalara bölünüşü,

Hepsi aynı acı işte.

 

Geçmiyor bel ağrılarımdaki çocuk gülüşlerim,

Kitap sayfalarına sığmaz ama,

Saklanmaya da mecali yok,

Ah bu şair hadsizliğim...

 

Art arda kaç gecem zemheri,

Sensizliğin ortasında üçüncü ağlayışım.

Ruhumda çürürken kadim sancılar,

O Eylül günüydü,

Gözlerine veda edemediğim bir akşamüstüydü yetim kalışım,

Evet, bilahare ölümün ta kendisiydi,

Evrenin cazibesine kapılmış bir hüma kuşuydu,

Boynu bükük bir evvel zamandı,

Olsundu,

Olmalıydı,

Ama olmadı..

 

Ölüme gecikmiş gençleriz biz,

Prangalara bürünmüş ayaküstü düşlerimiz,

Ve sonbaharda eriyen gülüşlerimiz

Sessizliğin kefareti…

 

Zihnime pusu kuran kelimelerime ulaşamıyorum,

Şimdi yaralı şiirlere merhem olma vakti,

İçimdeki hamuşluğu giydirme vakti,

Yalnızlığa ulaşma vakti…


27.08.2016

Manisa

( Zemheri başlıklı yazı Artist Şair tarafından 27.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.