Eline aldıysan doğru baltayı

Ağacı biçtikçe unut azmayı.

 

Kolda ne güç kalır nede yumruklar

Yontuyorsan tek tek yeşil tomruklar:

 

Haktır alın teri doğruluk bezi

Kokusunda nefes güldürür yüzü!

 

Şehit nevalesi açılır kopça

Son yemekmiş gibi boşalır bohça…

 

İnek iştahıyla binek gücüyle

Çukura bakarken öcü böcüyle:

 

Uzanmış baltalar susmuş naralar

Kurumuş kan kara, hani kankalar?

 

Toprağı eşenler olur şaşanlar

Derslerini alır haddi aşanlar!

 

Toprak, balta, insan, yeşile umman

Gölgesinde sultan şahit asuman…

 

Saffet Kuramaz

( Toprak Balta İnsan başlıklı yazı safdeha tarafından 8.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.