Konu bir zamanlar her kýtada uzun süre büyük varlýk gösteren, büyük Osmanlý imparatorluðunun, parçalanmasýný yok olmasýný isteyen, Ýngiliz, Fransýz Ýtalya ve Rusya gibi müttefik olmuþ düþman devletlerinin Osmanlýya göre daha kuvvetli olan ordularý, Osmanlý devletinin yüzyýllardýr elinde tuttuðu kendisine baðlý topraklara her yerden saldýrýlar baþlattýðý iþgal etmeye kalktýðý tarihlerdir.

Osmanlý devleti askerleri elindeki topraklarý çeþitli cephelerdeki süregelen savaþlarda koruyabilmek için bir yandan, Yemen Hicaz bölgesinde savaþýrken, diðer bir yanda Mýsýr Filistin gibi yerlerde bir tarafta’ da Anadolu topraklarýný Sevr anlaþmasý gereðince kendi aralarýnda paylaþmak üzere iþgal edebilmek için Çanakkale boðazýnda savaþ halindedirler.

Mustafa Kemal paþa önderliðindeki ordular, ellerindeki zayýf cýlýz yetersiz imkânlarla Çanakkale de düþmana karþý savaþýrken, Bir kýsým Osmanlý ordularýnýn askerleri’ de Hicaz bölgesinde ve Yemen de düþman ordularýna karþý savaþ halindedirler.

Anadolu halkýnýn içinden eli silah tutabilen kim varsa zoraki veya gönüllü isteyerek cephelere gönderilmek üzere gençler toplanmakta bu gençlerle beraber halkýn elindeki askere yarayýþlý neyi varsa bunlarýn bir kýsmýna devletin el koyduðu bir dönemde savaþmak üzere Yozgat yöresinden gençler ve eli silah tutanlar askere alýnmaya baþlanmýþtýr.

Asker toplama sýrasý Boðazlýyan ilçesine gelince, Boðazlýyan kaymakamýnýn öncülüðünde buradaki köylerdeki ailelerden askerlik çaðýna gelmiþ ve eli silah tutabilen Türk asýllý olan Yurttaþlar toplanmaya baþlanýr.

Bir taraftan da gençlerle beraber halktan gýda, giyim kuþam gibi çeþitli mühimmat malzemesi toplanmaya baþlandýðýnda, sýra köyün birinde, çocuklarý ile beraber yaþayan zengin fakat eþini erken kaybetmiþ dul Elif anaya gelir.

Elif ana okuma yazma bile, bilmemesine raðmen, Vatanýný çok seven düþmanlarýn o yýllarda Anadolu topraklarýný iþgal etmeye baþladýðý etraftan duymuþ ve bundan ziyadesiyle müteessir olmuþ çok etkilenmiþ vatansever duygulu biridir.

Genç yaþta evlenmiþ arkasý arkasýna dört erkek çocuk sahibi olduktan sonra, eþini bir hastalýðý nedeniyle erken kaybetmiþ köyde eþinden kendine hatýra kalan çocuklarýyla yalnýz yaþamaya baþlamýþ çocuklarýný kendi yetiþtirmiþ hayat mücadelesi vermiþ tam bir Anadolu kadýnýdýr.

Ýlçenin kaymakamý karakol komutanlarý olsun onun Vatanperver bir kadýn olduðunu bildiðinden, evlerine giderek ondan askere gönderilmek üzere çocuklarýný isterler.

Elif ana, durumu anlayýnca yerinden kalkar oðlanlarýndan en küçük olan Ömer hariç, Ýsmail Ali Osman ve Þükrü’  yü yanýna çaðýrýr onlarý çeker bir köþeye onlarla konuþmaya baþlar.

Der ki; Bakýn oðullarým bu sene, biliyorsunuz tarlalarýmýzýn bolluk yýlýmýzdýr mahsulümüzün bol olduðu, hatta koyun kuzularýmýzýn bile çifter, çifter yavruladýðý bir yýl olmuþtur.

Bizim bu yýl ki kazancýmýz olan bu bereketli gelirimiz için birilerine, bizim sadaka vermemizi gerekir. Vermezsek olmaz bizim de sadakamýz sizlersiniz ve ben sizleri bu vatan için kurban edeceðim diyerek onlara babalarýnýn aklýnda kalan geçmiþteki bir vasiyetini hatýrlatýr.

Elif ana onlara, babalarýnýn bir gün oðlanlarý büyür’ de bu vatanýn en zor zamanýnda askere gitmeleri gerekirse, saçlarýna kýna yakýp öyle göndermesini onlarýn savaþsa savaþta sulhsa sulhta amma askerde Þehit olmaktan Asla korkmadýklarýný köy halkýna göstermelerini vasiyet ettiðini anlatýr.

Sonra sandýktan keseler içinde birer torba altýn para çýkartýp oðlanlarýna verir. Daha sonra’ da bu para çýkarttýðý sandýktan yine bir çýkýn içindeki, kýnayý çýkartýp onu çamur kývamýna getirip ve oðlanlarýnýn saçlarýna sürerdir.

Olan bitenden henüz habersiz öbür odada küçük oðlu ile bekleyen ve ikram edilen çaylarýný içen, kaymakam, muhtar ve diðerleri onlarýn gecikmiþ olmasýndan tam kuþkulanmaya baþladýklarý bir sýrada Elif ana en önde, üç oðlu ise arkada odaya birlikte girerler.

Elif ana, odadakilere asker selamý çakarak, kurbanlarýmýz emrinize hazýrdýr komutaným diyerek, yanýndaki saçlarý kýnalý üç oðlunu gelen misafirlerine teslim eder.

Ýsmail, Ali Osman ve Þükrü oradan onlarla beraber ayrýlýp ilçe merkezine doðru yola çýkarken bahçelerinde baðlý olan camýzlar arkalarýndan böðürmeye baþlar.

Kaymakam muhtara doðru döner bu camýzlarýn hepsi Elif ananýn’ mý diye sorunca evet cevabýný alan Kaymakam, yanýndakilere emir vererek Elif ananýn iki adet camýzýna el koyar onlarý olayýn olduðu yýllarda, savaþýn sürdüðü cephelerde askerin yemeðinde kullanýlmasý için ilçeye göndertir.

Bu olaydan sonra, Elif ananýn oðullarýndan Ýsmail Yemende savaþmak üzere, Hicaz demir yollarý ile Arabistan’a, Ali Osman ise, Çanakkale de savaþmak üzere, 57 piyade alayýna katýlýr. Þükrü ise önce, Mýsýr ve Gazze savaþlarý sonra oradan sað salim dönerek kurtuluþ savaþýnda Ýsmet Ýnönü kumandasýndaki batý cephesinde Yunan ordusuna karþý savaþýrdýr.

Ýsmail bir daha dönemediði Yemende savaþmaya giderken bindirildiði Hicaz trenindeki vagonlarda askerlere yolda verilecek yemekte et olarak kullanýlmak üzere halktan toplanmýþ kesimlik hayvanlar’ da vardýr.

Ýsmail’in gidiþindeki ilk duraðý hicazdýr. Hicaz’dan sonra onlarý, savaþacaklarý Yemen Sana þehrine varýncaya kadar tehlikelerle dolu zorlu bir çöl yolculuðu beklemekte dedir.

Ýsmail ve Aden þehrine gidecek olan yanýndaki diðer askerler ilk gece konaklayacaklarý Hicaz kalesine götürdüklerinde kalenin kenarlarýnda otlarda yayýlan, camýzlarý görür ve kendi camýzlarý aklýna gelirdir.

Bir ara yabancý bir yerde bulunmanýn þaþkýnlýðý içinde þaþkýn, þakýn arkadaþlarý ile beraber gezinirken arkasýndan birinin kendisine sürtündüðünü hisseder ve arkasýna döner bakar’ ki iki camýz yanýna gelmiþ, arkasýndan kendisini kokluyordur.

Ýsmail hemen camýzlarýnýn boynuna sarýlýr, onlarý öpmeye baþlar. Bu camýzlar Elif Ananýn, kaymakama teslim etmek mecburiyetinde kaldýðý camýzlardýr.

Ýsmail birkaç gece Hicaz da konakladýktan sonra, artýk bir daha hiç dönemediði Yemen’e doðru çöllerde giderken, daha Aden þehrine bile varamadan, yolda karþýlarýna çýkan Þey Hüseyin kuvvetleri ile olan bir çatýþmada, þehit olur kalýrdýr.

Elif ananýn diðer oðlunun’ da kaderi aynýdýr Çanakkale’ de þehit düþmüþ ve orada kalmýþtýr.

Elif ana çok geçmeden, her iki oðlunun’ da gittikleri askerde þehit düþtüðünü kendisine geri gönderilen künyelerden öðrenince, sýranýn askere göndermediði yanýnda kalmýþ olan en küçük oðlu olan Ömer’e’ de gelebileceðini düþünerek korkuya kapýlýr. Bu oðlunu aceleyle, yöredeki bir Ermeni kýzý bularak bununla oðlunu evlendirir.

Bu olayýn olduðu tarihlerde azýnlýklarla ve yabancýlarla evli olan erkekler, Askere alýnmadýklarýndan bu þekilde evin en küçük oðlu olan Ömer askerlikten kurtulmuþ olur ve Elif ananýn neslini çoðaltan tek oðlu olarak köydeki tarla bað bahçe iþlerinde annesine yardýma devam ederdir.

Saçlarýný kýnalayýp askere gönderdiði ortanca oðlan Ali Osman ise askerde gösterdiði baþarýsýyla yiðitliðiyle ün yapar, bir kahraman olarak terfi ederdir.

Daha sonra, yýldýrým ordularý olayýndan sonra bir kumandan olarak batý cephesinde Yunan ordularýna karþý savaþýrsa’ da onun’ da sonu bu savaþta kaderi þehit olmak olduðundan, þehit olur ve memleketindeki Elif anaya, þehitlik maaþý baðlanýr.   

Ýþte Boðazlýyan’ lý, Elif ananýn hikâyeside kýsaca böyledir.

15 Eylül 2016

Ahmet Yüksel Þanlý er