.
Düşünceler seğirir vicdanın telinde
Temize çekilir gün’ahlar
Meziyetsiz tınılar darp eder ruhu
Ve kelebeğin ağrısına şifa olur sabahlar
Ayaz sancılar vurur her güne
Alabora olur balçığı cıvımış düşler
Yenilgi ve yanılgı arasında dolanır insan
Geçmişin yorgunluğunu taşıyamaz gülüşler
Kaybolur yarınsızlığın kıblesi
Hüznü demler geceler
Mahreçsiz bir telaş kaplar ruhu
Ve kötürüm manâlar doğurur heceler
Coşkusu yiter silik boşlukların
İpekten örülür muhacir duygular
Parçalı bulutlu kelimeler düşer dile
Yastık altından çıkar lügâtsız sorgular
Bengisu akar çölün bağrına
Mayışır ıslak kaygıların düşü
Başı döner çürümüş düşüncelerin
Ürkütür maviliğini yitiren göğün gülüşü
Biter optik yanılgı
Deşifre olur kör noktalar
Yontulur gizli öznelerin devrik cümleleri
Ve sesin menziline hilaftır rotalar
İzahı yoktur
Yaralanır ruh, açmayacak gülün budanışında
Külüne muhtaç olur köz
Dumansız ateşlerin aldanışında . ..
..
.
.
.
.
.