Aykýrý rüyalar gördüðüne mi yansýn gece,

Alevin ölümlü o titrek ýþýðýna mý tutsak düþmüþlüðü mü?

Yine de kadir kýymet bilmiþliðimin

Tereddütsüz þükrü mü?

O nazenin dilinde þiirin

Hele ki kopup geldiðim iklimlerde,

Gök kubbenin maruzat bellediði bir imge mi

Sair kullanmadýðým hece?

Saçaklardaki sarkýt;

Ölümün çaðrýsýnda naif bir týný belki de

Makber bildiðim bir yürekte sere serpe serilmiþliðim,

Yine de acýsý çok yeni

Gömdüðüm düþ(n)lerimin konuþlu belleðinde,

Zehir zýkkým olmuþ iken yaþadýðýma tek kanýt.

Boyalý yüzlerinde çengi oynatan süs bebekleri,

Aþkýn nüansýna dair tek reçete mi

Debdebeli aþklarýn isyaný?

Hele ki tüm çetrefilli beyanatý bilinmezin,

Kopup geldiðim kýrýk yüreklerin dahi

Makber bellediði izafi bir kodes;

Ansýzýn sýzan bir el gördüm mü uzaktan,

Dilimde saklý bir miadýn dolmasýný beklerce

Elden ele bir lades yine

Demediðime yanýtýn özrü,

Haznemde ise koca bir yarýk.

Zalim bir imgenin tetiði çekili:

Haylidir düþ pazarýna düþmüþken yolum,

Bin bir nidaya esir edildim ansýzýn,

Yüreðin küpeþtesinde dikili sancak

Aryalar söylüyor sevgi simsarlarý.

Bölünmüþ bir sayýyým

Girdabýnda aþkýn,

Hatta defolu bir sitemim eþrafýn nazarýnda:

Tövbe edip binlerce bozduðum yeminlerin de

Þeceresi yine yüksek makamýn nazarýnda,

Tüm beyanatlarým kadar da tevekkül eylediðim bir miadý

Doldurmaya ant içmiþim adeta.

Üstelik çömeldiðim bir zemin yine,

Densiz de bir saðdýç

Yazmayý boykot etsem de kendimi alamadýðým

Ölümlü bir düþ’üm altý üstü,

Kýyamet kopsa uyanmam misali,

Sevgiye doyamadýðým o kerrat cetveli,

Çarpa çarpa aþkýn tokadýný,

Bölüne bölüne hece misali her yorgun tümcede,

Batýlýn ikrarý tüm olup biten.

Tek hanede ve tek fiilde;

Hadi sen de gül, dercesine yorgun beyaným,

Meylettiðim mi hüzün yoksa

Tokadý mý yediðim?

Yine çarçur etmeye doyamazken hayatý,

Belli ki en soytarý tayfasýyým

Yürekte büklüm büklüm sair duygunun,

Sefil týnýsýnda ölmemek adý

Rükû eden bir gölge iken tüm ifratým.