hayırlı cumalar öncelikle, bu şiirini ya acizane ben yanlış mana vermişimdir yok eğer niyetin anadoludan gelen saf temiz bu yurdun öz evlatlarını haşa kıtmir, kelb, lere benzetmek se niyetin çok ama çok ayıp ettin bilesin ve bu ne idiği belirsiz yazdıklarını hemen silesin.
Bu gün astığım İstanbul şiirin altında bu yorumu görünce şaşırdım.
O şiirimi nasıl yazmıştım.Oğlumun yanına İstanbul'a gidince oturduğu mahalle deki çocuklar beş altı köpeği emri altına almışlar gelip geçenlere tut tut diye emir vererek köşeden de kıs kıs gülüyorlardı.Arabalar ayni yaştaki çocuklara saldırıyorlardı köpekler.
Yorumu alınca sayfasına baktım çevirim içiydi o zaman şu cevabımı yazdım.(Yunus bey gerçekten öyle anlamanıza üzüldüm .)
Cevap bekledim gelmedi.Tekrar şunu yazdım.(Şunu da bilmeni isterim ben o düşündüğünüz gibi adi bir insan değilim memleketimdeki insanları köpek yerine koyacak)
Şu ana kadar hiç bir cevap gelmedi.
Bir şiire yorum yazarken o şiiri yazan kişinin özellikleri bilmek lazım.Daha önceki yazılarımda böyle bir intibah uyandıracak bir şey varsa o zaman diye bilir daha öncede sen böyle böyle yazmıştı..
Ama yazdığın yorum dünyanın öbür ucuna da gidiyor.Okuyan kişinin düşüncesi ne olur bir düşünmek lazım.
Şiir yazan kişiler bir az ince düşünceli olurlar,kalp kırmazlar kolay kolay.Yunus'un dediği gibi<<Bir kere kalp kırarsan bu kıldığın namaz değil.>>
Oğlum şu anda İstanbul'da oturuyor sizin gibi düşünürsek kelb oluyor.Bende o zaman baba kelb mi oluyorum.
O değilde insanın bazen şiir yazma şevkini kırıyorlar.
Özelime yazıp öyle mi demek istedin diye sora bilirdi.
Tanıyanlar bilir nasıl biri olduğumu.
<<At çamuru izi kalsın>>
