Yaþadýðýmýz bu dünyanýn içinde, kendimize yeni dersler almak gerekirse elimizden geldiðince yanlýþ olan dersleri de düzeltmeye geldik dersem umarým hatalý söz söylemiþ olmam. Hayat bize bir okul, bizler onun öðrencisi olarak, ruhumuzu içine engin güzelliklerle doldurmadan, baþkalarýnýn boþ olan gönlünü ruhunu doldurmamýz hiç te mümkün olmayacaktýr. Güneþ doðarken içinde olan kendine verilen enerjisi ile dolu olduðu için, içindeki ýsýdan bizlere sýnýrsýzca ayrým yapmadan vermektedir. Yoksa biz insanlarýn gönlünde sakladýðý güzellikler gibi içindeki ýsýyý saklasaydý güneþ hepimiz ýsýtmadan donardýk, burada ne demek istediðimi umarým anlatmýþ oldum. Doðrularý öðrenmeye aday akýl ile deneyerek yanýlmayý seçmeden, sadece doðru bilinen bir kuralý baz almak onu hayatýmýza geçirmek ve öylesine yol almak, hayat dershanesin de okulunda dersimize çalýþmadan sýnýfta kalmamýza yarar saðlayacaktýr ancak. Hayat okulu yanýlma öðrenme, yanlýþ olanýn karanlýk derinliklerine hakkýn gözlüðü ile inerek, onu imanýn Nur Kur’an’ýn nuruyla aydýnlatmadan doðru olaný bulmamýz mümkün hiç de deðil.

   Gerçi bu hakkýn gözlüðü hatta imanýn Nur Kur’an’ýn gözlüðünü takarak bakan pek olmazsa da, belki bir yerlerde bakan onunla görenler elbette vardýr. Belki de insanýn kolayýna geleni seçtiði için böylesine, zahmet ve sorumluluklarla dolu olaný seçmemesi bu yüzdendir. Lakin bunu seçmeyen toplumlar, yapay gündem mutluluklarla nefis ve þeytanýn elinde oyuncak ya da kukla olmaktan da kurtulamazlar, bir adým ileriye de adým atamazlar bunu da bilmek gerekir. Ýnsanýn hayatýný kendisini sorgulamasý gerekir, ara sýra masaya yatýrarak kendini hayatýný bakýþ açýsýný gözden geçirmesi ne yaptýðýný neleri yapmadýðýný, eksikliðini görmesine olanak verir. Yaptýklarýn doðruyu kendine mal ederken, yanlýþlarýný baþkalarýnýn üstüne atarak, bir kenara çekilmek kiþiye bir yarar saðlamayacaktýr, kendini kandýrmasýndan öteye gitmeyecektir. Ýnsanýn kendine, kendini anlatmasý hatta anlatýrken kendini dinlemesi, meydana çýkmayan saklanan hatta çýkmaya korkan kendisini ortaya çýkarmasýna sebebiyet verir.

   Bu anlatýlmlarla da kendini ortaya çýkararak bulduktan sonra, toplum için yapmasý gerekenler nedir onu da bularak ortaya çýkarmasý hayata geçirmesi gerekir. Bu kendimizle barýþýk hoþ yaþamak adýna kendimize vereceðimiz, bir ödül olarak görmek ve bu doðrultuda çalýþmak bizi diri genç tutacaktýr. Düþüncelerimizi anlatýrken karþýmýzdaki insanlarýn düþüncelerine, pranga vurarak önemsemeyerek bir anlayýþ içinde olmamýz, bizi yarý yolda yýkýlmýþ bir birey olarak býrakacaktýr. Yaptýklarýmýzý kendimizin eseri olarak görmek yerine, el ele gönül Gönül’e birlikte meydana getirdiðimiz eserler olarak görmek ve topluma mal etmemiz, bizi daha onurlu ve baþarýlý kýlacaktýr.

Öz benliðine bir insan tek baþýna sahip çýkmak yerine, toplumun öz benliðine sahip çýkmasý hem kendini hem de toplumu, yükseltecek bir olgunlukla hayata geçirmek ona sarýlmak, sarýlanlarýn yanýnda olmak tevazudur, bunu budalalýk olarak söyleyenler çýksa da, onlar sadece kendi çýkarlarýný düþünen acýmasýz despot zalimler olmaktan öteye gitmeyen, düþüncesiz insanlardýr. Kendine deðeri sen deðil, yaptýklarýnla taþýdýklarýnla verdiklerinle karþýndaki insanlar vermedikten sonra yapay suni deðerler birer sabun köpüðü gibi anýnda sönmeye mahkûm olacaktýr. Ýyilik güzellikle yalan bir arada olmaz, yalan iyiliði öldürdüðü gibi, iyilikte yalaný öldürür götürür. Hangisi kalýcýdýr derseniz ebetteki ”iyilik” derim kalýcý olan. Ýsterseniz bir nefeslik ara verelim daha sonra kaldýðýmýz yerden devam ederiz kardeþlerim. Selam ve dua ile.

Mehmet Aluç