İSTANBUL 27
Bu kadar da köpek İstanbul'un ortasında ,
Ne çiftlik var ne de koyun .
Bunlarda gelmiş demek ki,
Anadolu insanı gibi İstanbul'a .
Olur olmaz şeylere havlarlar ,
Bilmezler kural kaide .
Bir de korkutması küçükleri,
Hayvan sevgisi dönüşü nefrete .
Hayat koşturmayla geçerken ,
O koşturmaya onlar da koşarlar.
Sanırlar ki bizden korktu insanlar ,
Durduk yerde havlarlar...
Şiirimi de yazdım ki okuyan değerlendirsin dediği gibi mi yazdıklarım..
Y.Bildiren demiş;
<<Bu ne idiği belirsiz yazdıklarını hemen silesin..>>
Şiirin ne demek istediğini anlamadıysan,
Tekrar okumanı isterim .
O kadar şiir okudum yazdım,
Böyle yorum hakaret görmedim .
Hoşuna gitmeseydi okumasaydın,
O kendine göre düşünceleri içinde saklasaydın .
Yazmıştım sana şiirim öyle,
Düşündüğün gibi değil .
İnsan olan karşımdakini üzmüşüm,
İki satır özür yazısı yazar .
Kalp kırmak o kadar kolay ,
senin yaptığın gibi .
Önemli olan dost kazanmak,
Düşman zaten sınırlarında memleketimin .
Bu yaşa geldim hiç kimseye,
Bu şiir olmamış demedim.
Bey efendi gibi de ,
Şiirini sil diye emir vermedim...