Anne
ANNE
Kar yüzüme vururken
Tek başınalığıma
Gülümsüyorum
Bir tepenin az kenarında
Gün yüzü görmemiş umutlarımla birlikte
Düşüncelere gömüldüm
Soba çıtırtıları geliyor kulağıma
Bir çay kaynıyor üzerinde
Mis gibi anne kokuyor
Sıcacık düşünceler
Artık çok uzaklarda kaldı
Birden irkiliyor tek başınalığım
Gariplik çöküyor düşüncelerime
Gözyaşı pınarlarım devreye giriyor o an
Ağlıyorum
Annemin sözleri geliyor o an aklıma
Uyuşup durma orada
Boş duranı Allah ta sevmez
Kalk kızım kalk
Anne ya kimin için kalkacağım
Çok yalnızım anne çok
Ne olur sobayı yaksan
Yanına oturup
Sıcacık bir çay yapsan anne
Hiç üşümezdim artık
Protezlerim donmazdı o zaman
Anne
Kızlarım sobanın başında
Dolanırdı
Tek başınalığım anne
Bu tek başınalığım diyorum
Kanatıyor ellerimi
Ağlatıyor gözlerimi
Kar yüzüme vururken anne
Soğuk duvarlar var ya
Üzerime üzerime gelen
Üşüyorum anne
Üşüyorum ısıt beni
Ne olur anne
Yak sobayı da geleyim yanına
Bir şey istemiyorum
Bir çay demle yeter
Yıllar öncesine dönmek istiyorum
Ben benden geçmediği
İçimde kıvılcımların yandığı
Çiçeklerimin gülücükler saçtığı
O günlerime anne
Gözlerim ağlıyor anne
Bu gece yine
İçim acıyor anne
Pencereden bile bakmıyorum artık
Gece gözlerime vuruyor
Yorgunum anne
Ben çok yorgunum
Mahmurlaşıyorum artık
Kar yüzüme yüzüme vururken
Demet Akyürek.
(
Anne başlıklı yazı
demet tarafından
15.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
