Ne de çabuk geçti zaman anne Nasıl tükendi yıllar birer birer He biri ardında hüzünler bırakarak Tozlu topraklı yollarında koşuşturup durduğum sokak araları yok oldu sanki Mahallem hiç aklımdan çıkmıyor Ben istemedim böyle büyümeyi oysa Neden sıcacık kucağında değilim anne. Kollarımı boynuna sararak İçime çekerek anne kokusunu Benim saçlarımı hiç okşamadın ki Beni sen gibi seven olmadı ki hiç Ne masallar anlatıldı ne de renkli rüyalar Sensiz geçen çocukluğumu arıyorum anne Hele de gözlerime sevgiyle bakışını Neden şimdi her şey boz bulanık Özlüyorum bağrına basışını anne! Ne de çabuk büyüdüm anne Ne çabuk kanatlanıp uçtum yuvadan Dileğim büyümek değildi oysa Gençliğimiz de gelip geçti ansızın Ben süzülürken senin bana gülüşünü hatırlıyorum Buruk tebessümler yüzümde Sensizlikle başlamak gergin her güne acıların en katmerlisi Kırış , kırış oluyor tenim Sensiz geçen çocukluğumu arıyorum anne. Zaman seni bana verse, beni de sana O günlere dönsek yeniden Kim ne kaybeder ki anne , kim ne kaybeder....
Nur Damar
15.01.2017 19.37 ( İstanbul )
( Anne başlıklı yazı Damar Nur tarafından 16.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.