“bazı fotoğraflar yakılmak içindir”


Bir yangın öyküsüdür bu 
Ateş böcekleri iyi bilir
Bir çığlık meselidir
Yankısı uçurumlardan gelir


Suskunluğun susturdu bütün sesleri
Ellerinin fısıltısı bile kalmadı avuçlarımda
Ellerin ki… 
Bulutsu bir yumuşaklık, ilk karın beyazlığıydılar
Kaç şiir teyelledim ellerine 
Kaç türkü yaktım
Ellerin bir ceylanın su içişi
Ellerin kınalı keklik kıvraklığıydılar


Artık ellerin yok, ellerinin gölgesi bile yok
Birlikte gülümsemiyoruz fotoğraflarda
Mutsuzluk, doğum izi gibi sırıtıyor yüzümde 
Sen olmayınca, nasılda flu resimler
Soluk… 
Eksik…
Yoksulluk hüküm sürüyor albümlerde


Hüzün, en kıdemli arkadaşım 
Her fotoğrafta çatılmış tüfek yüzüm
Deklanşöre basan el fark etmese de…
Gülümser gibi değil, küfreder gibi poz veriyorum objektife
Vurgun yemiş süngerciler gibi donup kalıyorum
Sanki… 
Sanki, yıkılıyor üstüme gök kubbe


Hep kadrajdan kaçma isteği
Bakışlarım kaçak Göçek
Sen yoksun ya resimlerde…
Öyle boynu büküğüm, öyle Arabesk


Yoksun albümlerde… 
Yokluğunun ateşini söndüremedi hiçbir okyanus
Topraktım kile döndüm
Sana yandığım gibi yanmadım hiç
Kim yakmak istese… 
Küle döndüm


Öyle meydandaydım
Her namluya hedef
Öyle ulu orta 
Öyle açık saçık
Gövdesinden kırılmış ağaçlar gibi yer ile yeksan 
Öyle dal budak 
Öyle yıkık


Yoksun albümlerde… 
Attığım her çığlık
Şiirdi artık


( Yoksul Albümler başlıklı yazı gölge06 tarafından 18.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.