Avutma boşa beni ey felek
Giydirme boşa bedenime boş yelek
Saçıma karlar yağdı gelmedin
Sevmiyorsun işte beni biliyorum
Gönlümde açtı onca güller
Ötmedi bir gün bülbülüm gülem
Senin sevdiğini ben nasıl bilem
Sevmiyorsun işte beni biliyorum
Hep kış ayını ömrümde yaşattın
Bekle gelecek yaz dedin inlettin
Kucak açmadın sanki terk ettin
Sevmiyorsun işte beni biliyorum
Bekledim gönlümü handan edesin
Beni seven bir yarla mutlu edesin
Boşuna kandım sana bunu da bilesin
Sevmiyorsun işte beni biliyorum
Hiç kapıyı çalma ayağına gelir dedin
Söyler misin neden beni hiç sevmedin
Güzeli buldum sen onu sevme dedin
Sevmiyorsun işte beni
biliyorum
Sayende aşktan ben mahrum kaldım
Saçım ağardı belim büküldü yalnız kaldım
Bir umut bekledim boşuna sana kandım
Sevmiyorsun işte beni
biliyorum
Elime verdiğin gonca çiçekler soldu
Beni sevmeyenler hep beni buldu
Sana olan güvenim biti bu son oldu
Sevmiyorsun işte beni
biliyorum
Kul Mehmet’im boşa hayale dalmışsın
Dereyi görmeden paçayı sıvamışsın
Kendi kaderine razı olup yaşamamışsın
Sevmiyorsun işte beni biliyorum
Mehmet Aluç/Kul Mehmet