Çocukluğumda kaybettiğim gazoz kapakları gibi

Kaybediyorum yavaş yavaş yaşadığım ömrü

Gazoz kapaklarını kaybederken çocuktum tecrübesizdim oysa

Hayatın kaybedilen biten bir ömür olduğunu bilmiyordum

İçimdeki heyecan coşku zirve yapardı hep gülerdim

Şimdilerde çok zormuş gülmek sadece tebessüm edebiliyorum

 

İşte çocukluğumun biten ertesi günü delikanlılığıma koşarken

Oysa boşuna bu kadar sevinmişim tükenen nehirde yüzerken

Sustu bir anda sevinçlerimin coşkularımın coşkun sesi

Oysa ne kadar güzel okurdum kitapları

İçindeki gülümseyen hayatı birden sırrı neden nasıl kayboldu

Kaybolmaya doğru gidermiş hayat bilmezdim öğrendim

Öğrenirken işte şimdi o güzel günlerimle kendimi kaybettim

 

Çocukluğum zevk neşe sefa mevsimiydi beleşten yaşarken geçti mevsimi

Hayatın ağır yükü bindi sırtıma şimdi usul usul hayatımı yaşıyorum

Titriyor şebnemler benim gibi ısıtacak güneş üzerine doğsa bile

Oyunlara sarılırken şimdi boşluklara sarılıyorum durup dururken

Böyleymiş hayat öğrenilmesi kolay sırtında ağır yüküyle

Bekliyorum çocukluğumun düşlerim ülkesinde gelecek haberi

Gel dediğinde bırakacağım her şeyi koşacağım arkama bakmadan bir an bile


Mehmet Aluç/Kul Mehmet

( Bırakacağım Her Şeyi Koşacağım başlıklı yazı kul mehmet tarafından 19.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.